OD "BOGA" ...DO "ALLAHA"

Przez całe wieki ludzkość żyła z wewnętrzną potrzebą oddawania czemuś czci zgodnie ze swym stopniem rozumienia, jak również w oczekiwaniu na pewne korzyści i pomoc ze strony takich istot, gdyż człowiek czuł się zbyt bezsilnym by stawić czoła wielu otaczającym go zjawiskom.

Owe tendencje do oddawania czci i oczekiwania korzyści doprowadziły człowieka do skłaniania się ku każdej fikcyjnej istocie która mogłaby spełnić jego życzenia i nadzieje.

Pod wpływem takich tendencji ludzie zaczęli uważać wiele obiektów za bogów, którym przypisywali zdolność do spełniania ich oczekiwań. Ludzkość wkroczyła w ten sposób w erę "czczenia bożków".

Definiując swoich bogów początkowo spośród ziemskich rzeczy, człowiek skłaniał się ku czczeniu
minerałów, roślin czy zwierząt. W późniejszych etapach zdał sobie sprawę z tego, iż te obiekty były tak samo śmiertelne jak on sam a więc nie mogły być bogami. Takie rozumienie zyskali dzięki prorokom i ich ostrzeżeniom odnośnie takich istot.

Ludzkość porzuciła więc bóstwa do których się przyzwyczaiła. Niestety jednak, zwróciła potem swe oczy ku niebu by odnaleźć inne jednostki możliwe do przyjęcia jako bogów i w ten sposób zaczęła oddawać hołd gwiazdom.

Każdy fenomen, którego natury człowiek nie był w stanie rozgryźć i którego tajemnicy nie mógł rozwikłać, stawał się dla niego wytworem nieznanej władzy. Tą drogą, stworzony został wizerunek boga jako nieznanej władzy.

W rzeczywistości jednak przyjęcie boga, niezależnie od tego czy szukać go na ziemi czy też na niebie, jest niczym innym jak tylko hipotetycznym przypuszczeniem stojącym w całkowitej sprzeczności ze współczesnymi danymi naukowymi.

Takie sprzeczne z naukową rzeczywistością założenie jest przez Koran odrzucane w oświadczeniu znanym jako Słowo Jedności (Kalimat-it tauhid), które stwierdza: "Nie ma boga."

Poprzez oddawanie czci ogniowi czy gwiazdom, człowiek dosłownie skazał się na pozostanie w kokonach owych hipotetycznych wyobrażeń boga na całe wieki; spędzając swe życie uwarunkowany przez te koncepcje bez żadnej analizy czy kwestionowania czegokolwiek. Z każdym dniem kokony te stawały się coraz grubsze, twardsze i niemożliwe do opuszczenia ich, a człowiek ostatecznie stał się niewolnikiem stworzonych przez siebie bogów i musiał się tym zadowolić.

* * *

Kiedy Mohammed alejhissalaam ogłosił w Mekce, iż jest Rasul (Wysłannikiem) ALLAHA, przy samej tylko Kaa'bie obecnych było 360 idoli reprezentujących jakieś bóstwo. Ludzie usiłowali zyskać poczucie bezpieczeństwa czcząc owe 360 bożków, z których każdemu przypisywano inne obowiązki.

Nie byli oni w stanie pojąć takiej koncepcji jak nieistnienie boga zarówno na ziemi jak i na niebie,
ponieważ nie mieli żadnego pojęcia o różnych wymiarach Wszechświata.

Taki "bóg" przebywał na ziemi lub na jakiejś gwieździe na niebie, kierował światem i jego mieszkańcami; czasem interweniował w ich sprawy a czasem pozostawał ich samym sobie aby sprawdzać ich postępowanie i nagradzać rajem tych, którzy spełniali jego życzenia a karać ogniem piekielnym tych, którzy sprzeciwiali się jego rozkazom.

Wedle słów Hazrat Omara, istnieli nawet w jego czasach poganie, którzy wypiekali sobie bożków z ciasta aby reprezentowały bóstwa i czcili je przed zjedzeniem! Co więcej, w nadziei na korzyści od swych domniemanych bogów, ludzie owych czasów składali nawet w ofierze swoje ośmioletnie córki zakopując je żywcem w grobach.

Słowo BÓG oznacza "ISTOTĘ którą się czci." Bóg jest bytem, którego się wychwala i wywyższa w nadziei uzyskania w zamian pomocy i błogosławieństwa. Bóg wyda ci szereg rozkazów i tylko jeśli je wypełnisz, zostaniesz wpuszczony do jego raju i pobłogosławiony dobrami tego świata. Jednakże odrzucenie go i jego nakazów przez twój wolny umysł sprowadzi na ciebie jego wrogość i zemstę, oznaczające dla ciebie niekończące się męki!

W czasach tak bezsensownego, absurdalnego i prymitywnego czczenia bogów, Mohammed
alejhissalaam obwieścił, iż jest Rasul ALLAHA w wyniku Wahy (Boskiej Inspiracji) i rozpoczął ostrzegać ludzi aby nie czcili bogów.

Walka Mohammeda alejhissalaam rozpoczęła się oświadczeniem ludzkości przesłania zawartego w Słowie Jedności (Kalimat-It tauhid): "NIE MA BOGA, JEST TYLKO ALLAH".

Co tak naprawdę kryło się za formułą Słowa Jedności?