NƏ ÜÇÜN CƏHƏNNƏM?

Din olqusunda başa düşülməmiş əsas mövzulardan biri bu “cəhənnəm” hadisəsidir!..

İnsanlar nə üçün cəhənnəmə atılacaqlar?

Bunu kim, necə edəcək?

Cəhənnəm nə üçün yaradılmışdır?...

Cəhənnəmdə yaşayanlar varmı?...

“Zəbanilər” kimdir, nədir?

Nə üçün cəhənnəmdə yanırlar?...

Yanmanın növləri varmı?...

Cəhənnəmin odu necədir?...

Od içində həyat necə davam edir?...

Bu kimi bir çox suallar ağla gələndə cavab kimi mövzuya heç bir açıqlıq gətirməyən, hətta İnsanları üsyana təhrik edən bəsit izahlar və məntiqsiz yanaşmalar düşünməyə çalışan bir çox İnsanın problemidir...

Biz, Cənabı-Haqqın bu mövzunu bizə açdığı çərçivədə və İnsanların hövsələlərinin rədd etməyəcəyi hüdudlar daxilində qalaraq, dilimizin döndüyü qədər başa salmağa çalışaq...

“Cəhənnəm” sözünün bir ümumi, bir də xüsusi mənası vardır!...

Ümumi mənası ilə “cəhənnəm”, İnsanların əzab duyduqları mühit və ətrafın şərtləridır!.

Bu etibarla, dünya, qəbir və məhşər cəhənnəmindən söhbət gedə bilər... Olduğumuz həbsxana, xəstəxana və daha başqa mühitlər sizin üçün “cəhənnəm” ola bilər... Bunlar nisbi cəhənnəmlərdir...

Qəbir aləminə köçən İnsanın vəziyyətinə görə “qəbir cəhənnəmi”ndən bəhs edilməsi də yenə bu, nisbi cəhənnəm şəklilədir.

Əksinə, xüsusi mənası ilə “Cəhənnəm” vəsfinə əsaslanan şəkildə adlanan mühit gələcəkdə Dünyanı tamamilə əhatə edəcək Günəşdir!... Ancaq, bu gözə görünən şəkli və quruluşu ilə deyil, bu anda da mövcud olan şüa ekizi etibarilədir!.. “Ekizi” sözü ilə ikincisi mənasını deyil, fiziki gözün görə bilmədiyi ikili quruluşu məqsəd seçirik. Bu, ruh çərçivəsində dəyərləndirilən ikili quruluşdur!.. Biz isə, bu anda Günəşin qaz formasını görürük!.

Dünyanın şüa ekizini, bu anda “Ölüb”, dünyanın şüa ekizinə köçənlər görürlər və anlatdığımız şərtləri oradan seyr edirlər.

Bir müddət sonra Günəş, Dünyadan 500 milyon dəfə daha böyük həcmə çatacaq və bu proses içində də cevrəsindəki Merkuri, Venera, Dünya və Ayı udub, əridib, buxar edəcək, hüdudları Mars planetinə çatan bir qırmızı nəhəng halına gələcək...

Bax, o zaman Dünyanın cazibə sahəsi ilə bağlı bütün İnsanların “ruh bədənləri”, yəni “haloqram şüa bədənli İnsanlar”, dünyanın cazibə sahəsinin gücünu itirməsi səbəbi ilə, əriyən Dünyadan qaçmaq istəyəcək və Dünyanı əhatə edən nəhəng Günəşin şüa dərinliklərindən keçərək uzaqlaşma yolu axtaracaqlar!.

Allaha sitayiş etmə məqsədilə deyil, İnsanın ruhi enerjisinin gücləndirilməsi qayəsi ilə təklif edilmiş ibadətləri, zikrləri yerinə yetirənlər, əldə etdikləri “nur-enerji” nisbətində Dünya üzərindən ayrılıb, Günəşin radiasiya alov dilimləri içindən keçərək qaça biləcəklər ki, bu vəziyyət “sırat” deyə qeyd olunmuşdur, simvolik bir “körpü-yol” tərifi ilə!.

Quranda cəhənnəmin alovları “səmum” deyə ifadə edilmişdir. Bunun müasir mənası “zəhərləyən və dağıdan şüalanma” deməkdir!...

Daşları, yəni maddəni yandırıb yox edən, bunun əksinə, İnsanların “şüa bədənlərini” yalnız, “yandıran”, “xarab edən”, “deformasiya edən” Günəş radiasiyası Cəhənnəmin nəhəng alov dilimlərini təşkil edir. Bu alov dilimləri hal-hazırda müasir dövrdə 800 min kilometrə çatır... Əgər sizin hövsələniz çatırsa, o günkü Dünyadan 500 milyon dəfə böyük halın şərtlərini düşünün!.

Cəhənnəmdə, iki cür yanmadan bəhs olunur:

Birincisi, fiziki yəni cismani;

Ikincisi, mənəvi yəni şüuri!..

Birincisi, cəhənnəmin yüksək istiliyindəki radiasiya fotonlarının şüa quruluşunu dağıtmasından yaranır... 

Ikinci növ yanma isə, İnsanın başına girmiş səhv məlumat və şərtlənmələrin yaratdığı qəbulların orada əks həqiqətləri ilə qarşılaşmalarından meydana gələcəkdir!...

Bunun ilk səbəbi isə, İnsandakı “mənlik” duyğusu, “sahiblik düşüncəsi”, “hirs”, “tamah”, “özünü bədən qəbullanma və bunun nəticəsi kimi yalnız cismani zövqlər istiqamətində heyvani həyat forması” kimi səbəblər...

Mənəvi yanma nədən?...

Hər hansı bir nəsnənin sahibi olduğunuzu düşünürsünüz və o nəsnəni itirdiyiniz anda başlayırsınız, yanmağa!. Elə isə, “Allah verdi, Allah aldı” deyib işi bitirə bilsəniz, “yanma” hadisəsi bir anda sona çatacaq və ya heç olmayacaq!...

Cəhənnəmdəki “yanma”ların kökündə əsasən, böyük ölçüdə ictimai şərtləndirmələr, bu şərtləndirmələrin əmələ gətirdiyi dəyər mühakimələri və nəhayət, bunların hamısının meydana gətirdiyi duyğular yatır!...

Hansı şey və ya mövzu üçün “mütləq, belə olmalıdır” desəniz, sizi mütləq bir “yanma” gözləyir... Qaçınılmazdır!..

Çünki, tez və ya gec, bir gün o şey sizin istədiyinizin xaricindəki bir hala dönəcək. Nəticədə siz də buna görə, “yanacaqsınız” deməkdir!..

İnsanların böyük əksəriyyəti, dünyada yaşarkən “yanmağa” başlayar!... Bir qisminin yanması da ölümlə yəni, bioloji bədəni tərk etməsilədir!... Çünki, sahibi olduğunu sandığı hər şeyin əlindən çıxdığını, itirildiyini şəxsən yaşayır!..

“YANMA” nə üçün “RƏHMƏT”dir?...

“Cənnətliklər” nə üçün cənnətə girmədən əvvəl cəhənnəmdə “yanır”lar?...

Çünki, “yanmadıqları” təqdirdə, üzərlərinə düşən şərtlənmələrə əsaslanıb, düzgün olmayan dəyər mühakimələri ilə əsla cənnətə girə bilməzlər!. Ona görə...

“Rəhmət” onların “yanmalarını” təmin etməkdədir!... “Yanaraq” təmizlənirlər!. “Yanma” həqiqətə uyğun olmayan düşüncə və duyğulardan, şərtlənmələrə əsaslanan qəbul etmələrdən “təmizlənmə”yə görə olur!.

İnsanlar yanlış qəbul etmə, duyğu və düşüncələrinin nəticəsi kimi, qarşılaşdıqları anlayışlarına, qəbullarına tərs olan hadisələrə görə əzab duyurlar

Əgər İnsan, həqiqətə yönəlməsinə mane olan “amma, ətraf nə deyər!” anlayışını tərk edə bilərsə, idrakı və inancı istiqamətində həqiqi hədəfə doğru gedə bilərsə, bir çox “yanma”lardan qurtular.

İnsanın özünü, həqiqətini, həqiqi quruluşunu və çərçivələrini dərk etdirib, yaşadan “təsəvvüf” ilə “hal”lanması isə, hələ dünyada ikən, bütün “yanma”lardan qurtarmasına vəsilə olur!..

Əgər İnsan, cəhənnəm olmasaydı, “yanma” olmasaydı, “təmizlənmə prosesi” demək olan “yanma” ilə qarşılaşmasaydı, belə bir “rəhmət” ona yetişməsəydi, mövcud halı ilə əsla cənnət həyatına çata bilməzdi!..

Belə ki, “yanma”, tamamilə əzablardan təmizlənmə məsələsini təşkil edən bir “rəhmət” mexanizmidir. Eynən, cərrahın mərhəmət edib, qanqrenalı qıçı kəsməsi kimi!..

“Zəbani”lərə gəlincə...

Bilək ki, hər mühitın özünəməxsus canlı növləri vardır!...

Hər planetin və ulduzun özünəməxsus şüurlu canlı fərdləri olduğu kimi, Kainatın müxtəlif çərçivələrinin əmələ gətirdiyi müxtəlif təbəqələrin də, fərqli canlı növləri vardır. Bütün bunlar şüurlu varlıqlardır!. Bax, bunların hamısı birdən DİN terminologiyasında yalnız “mələk” sözü ilə qeyd olunmuşdur.

Beyinlərimiz ümumi quruluşu etibarilə, yalnız beş duyğu dediyimiz “kesitsel qəbul etmə vasitələri ilə” gələn siqnalları dəyərləndirmək üçün proqramlandığından, qəbul etdiyimiz kesitin xaricində qalan formalardan və bu forma təbəqəsinə aid canlılarından xəbərsiz yaşayırıq!.

Elə isə, həqiqətdə başqa planet və ulduzlarda yaşayanları kənara qoyun. “Cin” adı ilə işarə edilən, hər an beyinimizə təsir göstərməyə çalışan və aramızda yaşayan canlı növlərinin heç fərqində deyilik!... O ki, qaldı başqa planet və ya ulduzdakılar!..

Nə isə!...

Bax, Günəşin daxilində həyat sürən canlılara, şüurlu varlıqlara da Qurani-Kərimdə “zəbani” deyilmişdir!...

Bunlar bir növ “mələk”lərdir!... “NUR” quruluşlu olduqları və o mühit içində meydana gəldiklərindən, digər mühitlərdən ora girəcək varlıqlara GÖRƏ çox çətin olan şərtlərə baxmayaraq, içində olduqları şərtlərdən heç təsirlənmədən, eynən, bizim yaşaya bilmədiyimiz su mühitində balıqların həyatı kimi, Günəşin çox yüksək radiasiya mühitində təbii həyatlarını davam etdirirlər.. 

Cox iri bədənləri və kənardan o mühitə girəcəklərə görə də, çox zəncirvari hərəkət qabiliyyətləri mövcuddur!... Balığın suyu udub, suyu çıxarması kimi, onlar da “od” yeyirlər və “od” çıxardırlar!.. Ora gedən həm insdən, həm də cindən bütün canlılarla top kimi oynayarlar, “ağlınız olsaydı, bura duşməzdiniz, sizi xəbərdar edənlər gəlmədilərmi?” deyərlər...

Biz, təbii mühitimizdə, necə gücümüzün yetdiyinə hökm edir, quşu qəfəsə qoyur, heyvanları öz anlayışımıza görə tərbiyə (!) edir, ayıların burnuna halqa taxıb, “mərifət öyrədirik” deyə qızğın sac üzərində tullanıb, yeridiriksə... “Zəbanilər” də öz təbii mühitlərinə kənardan gələn varlıqları eləcə “tərbiyə” (!) edirlər!...

Amma, o İnsanlar və ya digər canlılar bundan əzab və iztirab duymuşlar. Əlbəttə ki, bu onların problemi deyildir!..

“Zəbani” deyilməsinin səbəbi, “zəbunedici” olmalarıdır... Bu kəlmə ümumi olaraq sifətlərinə görə, istifadə olunan addır.

Yəni, elə güc sahibi, hökm edən və istədiklərini etdirən varlıqlardır ki, onların gücləri qarşısında, hər kəs alçalır, əzilir, əzab və iztirab duyur!...

Eynən, burada “cin”lərin hökmünə girib, səfalətli küçələrə düşən bəzi İnsanlar kimi... və ya şirklərdəki “tərbiyəçi”lərin əlinə düşmüş heyvanlar və ya laboratoriyalarda istifadə olunan və ən az bizim qədər həyata haqqı olan kobaylar kimi!..

Elə isə, görüləcək ən yaxşı iş, o şərtlərə ən yaxşı şəkildə hazırlanmaqdır!...

Hesab edirəm ki, “təmizləyici” funksiyası ilə cəhənnəmin bir “rəhmət” olub, İnsanların əzab duymaları üçün oraya atılmadığını, səhv düşüncə və duyğuların nəticəsi kimi etdikləri hərəkətlərin avtomatik olaraq o mühitə gedilməyi yaratdığını və əzabın da bütün bunların nəticəsi kimi duyulacağını lazımi qədər açıqladıq...

Son bir əlavə daha edək bu xüsusa...

Cənnətə gedən İnsanlar ancaq, “Allah əxlaqı ilə əxlaqlanmış” İnsanlar olacağına görə, düşünmək vacibdir, nədir “ALLAH”ın “əxlaqı”..?

Nə isə, mövzunu çox genişlətmədən, təkrar, qaldığımız nöqtədən davam edək...

“Rəhməti ammə”nin nə olduğunu və nələr gətirdiyini öyrəndikdən sonra, gəldik “rəhməti xassə”yə...

“Rəhməti Xassə”, “xüsusi rəhməti”dir ki, bunu “özünə seçdiyi” qullarına ihsan edir!..

 

- ALLAH İSTƏDİYİ KİMSƏNİ ÖZÜNƏ SEÇƏR!.. (42/13)

Və:

- ETDİYİNDƏN SUAL SORULMAZ!... (21/23).

Bu rəhməti ilə özünə seçdiyi qulunu, əvvəlcə “şirki xəfi” deyilən “gizli şirk”dən, yəni “mənlik”dən və Onu, “kəNarda bir tanrı varsanma” düşüncəsindən təmizləyir, sonra öz “əxlaqı ilə əxlaqlandırır” və bütün bunlardan sonra da “kəşf” və ya “fəth” ilə mükafatlandıraraq cənnət həyatına başladır! O tərəfini isə, ancaq yaşayanlar bilər!. Çünki, “Allah” ad və sifətləri ilə təhəqqüq etmənin” nə olduğunu başa salmağın yeri bu kitab deyildir!..

“RƏHİM” adının işarə etdiyi mənalardan başqa birsına gəlincə...

“Rəhman”ın rəhməti “təmizləyici”dır, demişdik.. Əlbəttə ki, təmizlənmə işinin gətirdiyi bir əzab və ya sıxıntıdan da söhbət gedir...

Məsələn, cərrahın bütün bədəni qanqrena olmadan qurtarmaq üçün, bir qıçı kəsməsi İnsana olan mərhəmətinin gətirdiyi bir rəhmətdir... Biz, bu işin gətirdiyi bütün acıya və iztiraba baxmayaraq, o həkimə təşəkkür edirik!...

Bax, bu, başlanğıcında bizə acı verən, amma nəticəsi yaxşı olan “rəhmət”dir!. Rəhmandandır...

“RƏHIM”in rəhməti isə belə olmayıb, hər hansı bir “təmizləmə” və ya “ıstıfa” qayəsi güdməyən, sırf zövq verən, gözəllikləri daddıran, İnsana xoş gələn halları yaşadan “rəhmət”dir..

Əsasında, kitablarda “möminlərə cənnətdə təqdim ediləcək rəhmət” deyə bəhs edilən bu, “RƏHIMIN rəhməti” bəhs edilərək gələndən xeyli fərqli bir hadisədir...

Bir dəfəlik bunu qəti bilək və heç unutmayaq ki, “ALLAH”ın bütün adlarının mənaları, hər an keçərli və qüvvədədir!..

Bu səbəblə, “RƏHİM” adının mənası “indi qüvvədə deyildir, cənnətə girildikdən sonra qüvvədə olacaq” şəklindəki anlayış tamamilə əsassızdır.

“ALLAH”ın “RƏHİM” adının mənası hər an, hər yerdə yaşanır!.. Bizim bunu fərq etməyimiz və ya etməməyimiz heç nəyi dəyişdirməz..

Ancaq, o da var ki, bunun daha çox açıqlanması haramdır... Ancaq, əhli bilər!..

Cənnət əhli bu adın mənasını yaşayarkən və bəlkə də bir çoxu bunun orada necə və hardan əmələ gəldiyini fərq etməmişkən, Dünyada bu adın mənasını yaşamış və yaşayan bir çox şəxslər vardır...

“Övliyaullah”ın “kəşf” və “fəth” sahibi olanları ilə yanaşı, “müqərrəblər”, “mühəqqiqlər”, “müfərridun” və “mərifəti-Billah” sahibləri, hal-hazırda fərqində olaraq “B” hərfinin sirri ilə “RƏHİM” adının mənasını yaşayır və təcəllilərini seyr edirlər...

Bundan başqa, “La havlə və la qüvvətə illa “B”illah” ifadəsinin mənası da “RƏHİM”dəndir!.

Elə isə, “RƏHİM” adının mənasını, sanki “ölümdən sonrakı həyatda, cənnət mühitində olacaqmış” kimi düşünmək tamamilə qəflətdir!..

“Allah Adı ilə İşarə Edilən”in bütün bildiyimiz adlarının işarə etdiyi xüsusiyyətlər hər an və hər çərçivədə davamlı olaraq aşkara çıxır..

Üstəlik, kainatdakı saysız-hesabsız “mələk”lər də hər an bu adın mənası ilə qaim olan bir həyat içində ikən!..

Indi gəldik bundan sonrakı ayəyə...