"Euzü Billahi mineş şeytanir racim"

BismillahirRahmanirRahıym

1. ElHakkatü;

   El Hakka (ölümle birlikte ortaya çıkacak mutlak hakikat)!

2. MelHakkatü;

   Nedir El Hakka?

3. Ve ma edrake melHakkatü;

   El Hakka’yı sana bildiren nedir?

4. Kezzebet Semûdu ve ‘Adun Bilkari’ati;

   Semud ve Ad, o Karia’yı (ölüm sonrası yaşanacak sonsuz yaşamı) yalanladılar.

5. Feemma Semûdu feühlikü Bittağıyeti;

   Semud’a gelince, yüksek sesli depremle helâk edildiler!

6. Ve emma ‘Adun feühlikû Biriyhın sarsarin ‘atiyetin;

   Ad’a gelince, şiddetli bir kasırgayla helâk edildiler!

7. Sahhareha ‘aleyhim seb’a leyâlin ve semaniyete eyyamin husumen feteralkavme fiyha sar’a keennehüm a’cazu nahlin haviyeh;

   Onu (kasırgayı) onlara, yedi gece ve sekiz gün musallat etti! O toplumu orada içi boş hurma kütükleri gibi yere yıkılmış görürsün!

8. Fehel tera lehüm min bakıyeh;

   Onlardan geriye kalan ne görüyorsun?

9. Ve câe fir’avnu ve men kablehu velmü’tefikatu bil hatıeti;

   Firavun, ondan öncekiler ve helâk olmuş şehirler, hep o hatayı yapanlar!

10. Fe’asav Rasûle Rabbihim feehazehüm ahzeten rabiyeten;

    Rablerinin Rasûlüne âsi oldular da (Rableri) onları şiddetle yakalayıverdi!

11. İnna lemma tağal mâu hamelnaküm fiylcariyeti;

    Muhakkak ki o su, kontrol dışı yükseldiğinde, sizi akıp gidenin içinde biz taşıdık!

12. Linec’aleha leküm tezkireten ve te’ıyeha üzünün va’ıyeh;

    Onu, sizin için bir hatırlatma ve iyi algılayan kulak da onu iyi kavrasın diye (naklettik)!

13. Feizâ nufiha fiysSuri nefhatun vahıdetun;

    Sur’a (sûretlere - o anki bedenlere) nefha-i vahide (tek bir üfürüş) üflendiğinde (bilinçler hakikatlerini bedensiz fark ettiklerinde)...

14. Ve humiletil’Ardu velcibalu fedükketa dekketen vahıdeten;

    Arz (bedenler) ve dağlar (benlikler) kaldırılıp da tek darbeyle darmadağın edildiklerinde;

15. Feyevmeizin veka’atilvakı’atü;

    İşte o süreçte, o vâkı’a (herkesin mutlak hakikati fark edip yaşaması) oluşmuştur!

16. Venşakkatis Sema’u fehiye yevmeizin vahiyeh;

    O semâ (benlik bilinci) yarılmıştır! O süreçte o, göçmüştür!

17. VelMelekü ‘alâ ercaiha* ve yahmilu ‘Arşe Rabbike fevkahüm yevmeizin semaniyeh;

    Melek de onun etrafındadır! Rabbinin arşını ise o süreçte onların (mahlûkatın) üstünde (boyutsal üstünde - derûnî yüceliğinde) bulunan sekiz (kuvve) taşır.

18. Yevmeizin tu’radune lâ tahfa minküm hafiyeh;

    O süreçte, hiçbir gizliniz gizli kalmaksızın arz olunursunuz (apaçık ortada olursunuz)!

19. Feemma men ûtiye Kitabehu Bi yemiynihi feyekulu hâumukreû Kitabiyeh;

    Kitabı (yaşam bilgi kayıtları) sağından oluşmuş olana gelince; o şöyle der: “İşte alın, okuyun bilgilerimi!”

20. İnniy zanentu enniy mülakın hısabiyeh;

    “Gerçekten ben, yaptıklarımın sonucuna kavuşacağımı düşünüyordum!”

21. Fehüve fiy ‘ıyşetin radıyeh;

    Artık o, mutlu bir seyir içindedir;

22. Fiy cennetin ‘aliyetin;

    Âli (yüce) bir cennette!

23. Kutufuha daniyeh;

    Onun yaptıklarının getirisi nimetler, elinin altındadır!

24. Külu veşrebu henien Bima esleftum fiyl’eyyamilhaliyeh;

    Geçmişinizde yaptıklarınızın sonucu olarak şimdi afiyetle yiyip için!

25. Ve emma men ûtiye Kitabehu Bişimalihi feyekulu ya leyteniy lem ûte Kitabiyeh;

    Yaşam bilgisi kayıtları (kitabı) solundan oluşmuş olana gelince; o da şöyle der: “Keşke bana kayıtlarım hiç verilmeseydi!”

26. Ve lem edri ma hısabiyeh;

    “Hesabımı (yaptıklarımın sonucunun ne olduğunu) hiç bilmeseydim!”

27. Yaleyteha kânetilkadıyete;

    “Keşke (bu aşamaya gelinmeden) iş bitmiş olsaydı!”

28. Ma ağnâ ‘anniy maliyeh;

    “Servetim bana hiçbir fayda sağlamadı!”

29. Heleke ‘anniy sultaniyeh;

    “Bütün gücüm de yok olup gitti.”

30. Huzûhu feğulluhu;

    “Tutun da bağlayın onu!”

31. Sümmel cahıyme sallûhu;

    “Sonra Cahîm’e (cehenneme) atın onu!”

32. Sümme fiy silsiletin zer’uha seb’une zira’an feslukûh;

    “Sonra uzunluğu yetmiş arşın olan bir zincir içine sokun onu;”

33. İnnehû kâne lâ yu’minu Billâhil’Azıym;

    “Çünkü o, Esmâ’sıyla hakikati olan Aziym Allâh’a iman etmiyordu!”

34. Ve lâ yehuddu ‘alâ ta’amil miskiyn;

    “Yoksulları doyurmak konusunda hiç çabası yoktu (cimriydi)!”

35. Feleyse lehülyevme hahuna hamiym;

    “İşte bu süreçte onun hiçbir candan dostu yoktur.”

36. Ve lâ ta’amun illâ min ğısliyn;

    “İrinli artıklardan başka yiyecekleri olmaz;”

37. Lâ ye’küluhu illelhatıun;

    “Suçlular sadece onu yer!”

38. Fela uksimu Bima tubsırun;

    Yemin olsun görmekte olduklarınıza,

39. Ve ma lâ tubsırun;

    Ve görmediklerinize!

40. İnnehu lekavlu Rasûlin keriym;

    Muhakkak ki O, Keriym bir Rasûlün kavlidir (sözüdür).

41. Ve ma hüve Bikavli şa’ır* kaliylen ma tu’minun;

    O bir şair sözü değildir... İmanınız çok kısıtlı!

42. Ve lâ Bilkavli kâhin* kaliylen ma tezekkerun;

    Bir kâhin sözü de değildir... Hatırlayıp düşünmeniz de çok kısıtlı!

43. Tenziylun min Rabbil’alemiyn;

    Rabb-ül âlemîn’den bir tenzîldir (tafsile indirme)!

44. Velev tekavvele ‘aleyna ba’dal’ekaviyl;

    Uydurup bize atfetseydi;

45. Leehazna minhu Bilyemiyn;

    Elbette O’ndan sağ elini (gücünü) alırdık.

46. Sümme lekata’na minhülvetiyn;

    Sonra, elbette O’nun şah damarını (carotis arter) keserdik!

47. Fema minküm min ehadin ‘anhu haciziyn;

    Sizden hiçbir kimse de buna engel olamazdınız.

48. Ve innehû letezkiretun lilmüttekıyn;

    Muhakkak ki O (Kur’ân), korunmak isteyenler için düşündürücü hatırlatmadır!

49. Ve inna lena’lemu enne minküm mükezzibiyn;

    Muhakkak ki biz, yalanlayanlarınızı elbette biliyoruz.

50. Ve innehû lehasretun ‘alelkafiriyn;

    Muhakkak ki O (kıyamet süreci), hakikat bilgisini inkâr edenler için elbette büyük pişmanlıktır!

51. Ve innehû leHakkulyakıyn;

    Muhakkak ki O (kıyamet süreci), elbette Hakk-el Yakîn’dir (hakikatin en açık seçik yaşantısıdır)!

52. Fesebbih Bismi Rabbikel ‘Azıym;

    Öyleyse, ismi Aziym olan Rabbin namına (Esmâ’sına kullukla) işlevine devam ederek O’nu tespih etmiş ol!