AÇIKLAMA:

 

Müddessir Sûresi, kaynaklarda ilk dört arasında (2., 3., 4. sırada) tertiplenmiştir!..  İlk yedi âyet için bu sıra mümkündür, sûrenin tamamı itibarıyla mümkün değildir!..

Nüzûl tertiplerinde Kur’ân vahyi’nin ilk başlangıcı Alak Sûresi’nin ilk beş âyeti olsa da vahye ara verilmesinden sonra ve bir daha kesilmemek üzere vahyin ardı arkasına gelmeye başladığı sûre Müddessir Sûresi kabul edilmiştir!.. Sahabenin tanıklığı ve bildirdiklerine göre Hz. Rasûlullâh(a.s.)’a vahiy gelişi, Müddessir Sûresi’nin ilk âyetlerinden sonra kızışmıştır! … 

Nitekim hadîs-î şerîfte: “Sonra (Müddessir Sûresi’nin başındaki âyetler nâzil olduktan sonra), vahiy kızıştı ve ardı arkasına gelmeye başladı”, buyurulur!.. Bu nedenle bu sûreyi, vahyin başlangıcı sayanlar olmuştur!.. 

Bu konudaki meşhûr rivayet Muhammed Mustafa-1’de şöyle anlatılır:

Cibrîl AleyhisSelâm ilk vahyi getirmesinden bir zaman geçti ki, hiçbir vahiy nâzil olmadı... Bu “fetret” kelimesiyle ifade olunan devir bir deyişe göre onbeş gün ve diğer nakillere göre de bir ay, üç ay, bir sene, yahutta üç sene sürdü... 

Efendimiz vahyin kesilmesinden dolayı büyük üzüntü duydu... Bu yüzden birkaç kere yüksek dağ tepelerinden kendini aşağıya atmak istemişse de birdenbire görünen İsrafil AleyhisSelâm O’na mâni oldu… 

Nihayet bir gün... Gene bundan sonrasını Efendimiz’in ağzından dinleyelim: 

Ben (bir gün) yürürken, birdenbire gökyüzü tarafından bir ses işittim... Başımı kaldırdım, bir de baktım ki, Hirâ’da bana gelen melek (yani Cibrîl AleyhisSelâm) semâ ile arz arasında bir kürsü üzerinde oturmuş! Çok ziyade korktum... (Evime) dönüp: 

− Beni örtün, beni örtün, demeye başladım... 

Bunun üzerine Allâhû Teâlâ: 

“EY MÜDDESSİR (bürünmüş olan)! 

KALK DA UYAR! 

RABBİNİN YÜCE AZAMETİNİ FARK ET! 

ELBİSELERİNİ (bilincini-beynini) ARINDIR! 

RÜCZ’DEN (her türlü şirkten, yanlış değerlendirmekten) KAÇIN!” âyetlerini inzâl etti.

 

“B”İsmillâhir Rahmânir Rahıym

1-) Ya eyyühel müddessir;

Ey Müddessir (bürünmüş olan)!

2-) Kum feenzir;

Kalk da uyar!

3-) Ve Rabbeke fekebbir;

Rabbinin yüce azametini fark et!

4-) Ve siyâbeke fetahhir;

Elbiselerini (bilincini - beynini) arındır!

5-) Verrucze fehcur;

Rücz’den (her türlü şirkten, yanlış değerlendirmekten) kaçın!

6-) Ve lâ temnün testeksir;

Çoğu isteyerek (hırsının getirisi olarak) iyilik - ihsan yapma!

7-) Ve liRabbike fasbir;

Rabbin için sabret!