“B”İSMİLLÂHİR RAHMÂNİR RAHIYM

1-) ‘Abese ve tevella;

Asıldı yüzü ve çevirdi yüzünü!

2-) En câehül’a’mâ;

O âmâ geldi diye.

3-) Ve ma yüdriyke le’allehu yezzekkâ;

Ne bilirsin, belki o arınacak!

4-) Ev yezzekkeru fetenfe’ahüzzikra;

Yahut hatırlatılanı düşünecek de böylece o zikra (hatırlatma) kendisine fayda verecek!

5-) Emma menistağnâ;

Kendini mustağni görene gelince...

6-) Feente lehu tesaddâ;

Sen ona ilgi gösteriyorsun!

7-) Ve ma ‘aleyke ella yezzekkâ;

Onun arınmamasından sana ne!

8-) Ve emma men câeke yes’â;

Ama sana öğrenme hevesiyle gelen o!

9-) Ve hüve yahşâ;

O haşyet duyuyor!

10-) Feente ‘anhu telehha;

Sen onunla ilgilenmiyorsun!

11-) Kellâ inneha tezkiretun;

Hayır, muhakkak ki o hatırlatmadır.

12-) Femen şâe zekereh;

Dileyen Onu hatırlar!

13-) Fiy suhufin mükerremetin;

Çok şerefli kayıtlardadır,

14-) Merfû’atin mutahheretin;

Ulviyete yükseltilmiş ve tümüyle arınmış!

15-) Bieydiy seferetin;

Sefere’nin (yazıcı meleklerin) elleri (kuvveleri) ile.

16-) Kiramin berereh;

Keriym (şerefli, üstün) ve Barr (daima iyilik ve tâat sadır olan Sefere).

17-) Kutilel’İnsanu ma ekfereh;

Ölesi (de hakikati göresi) insan, ne kadar da inkârcıdır!

18-) Min eyyi şey’in halekah;

Hangi şeyden yarattı onu?

19-) Min nutfetin, halekahu fekadderehu;

Bir nutfeden yarattı onu; tabiatını oluşturdu!

20-) Sümmessebiyle yesserah;

Sonra yolunu kolaylaştırdı ona.

21-) Sümme ematehu feakbereh;

Sonra öldürdü de kabre (bedene) yerleştirdi onu.

22-) Sümme izâ şâe enşerah;

Sonra onu dilediğinde kabrinden (bedeninden) bâ’s eder.

23-) Kellâ lemma yakdı ma emerah;

Hayır! Ona emrettiği şeyi henüz yerine getirmedi (Hilâfetinin tam hakkını veremedi).

24-) Felyenzuril’İnsanu ila ta’âmih;

İnsan yediğine bir baksın!

25-) Enna sabebnelmâe sabbâ;

Doğrusu biz o suyu bolca akıtıp döktük.

26-) Sümme şakaknel’Arda şakka;

Sonra arzı bir şakk ile yardık da (böylece),

27-) Feenbetna fiyha habbâ;

Orada ekinler yetiştirdik.

28-) Ve ‘ineben ve kadbâ;

Üzüm, taze yonca,

29-) Ve zeytunen ve nahlâ;

Zeytin, hurma,

30-) Ve hadâika ğulba;

Sık ve iri ağaçlı bahçeler,

31-) Ve fakiheten ve ebba;

Meyve ve çayır,

32-) Meta’an leküm ve lien’amiküm;

Siz ve en’amınız yararlansın diye.

33-) Feizâ câetissâhhatu;

O korkunç sayha duyulduğunda,

34-) Yevme yefirrulmer’u min ahıyh;

O süreçte kişi, kardeşinden kaçar,

35-) Ve ümmihi ve ebiyh;

Anasından, babasından,

36-) Ve sahıbetihi ve beniyh;

Karısından ve oğullarından!

37-) Liküllimriin minhüm yevmeizin şe’nün yuğniyh;

O süreçte onlardan her birinin derdi kendi işidir!

38-) Vucûhun yevmeizin müsfiretün;

O süreçte yüzler (vardır) parıldar!

39-) Dahıketün müstebşiretün;

Gülen, müjdelendiğiyle sevinçli!

40-) Ve vucûhun yevmeizin ‘aleyha ğaberetün;

O süreçte nice yüzler de (vardır) toz kapatmış!

41-) Terhekuha kateretün;

Onu da karalık bürür!

42-) Ülâike hümül keferetül fecerah;

İşte bunlar facir (bâtıla meyleden) hakikat bilgisini inkâr edenlerin ta kendileridirler!