Öncelikle belirteyim ki, fakîrin müşahedesine göre...

Kurân-ı Kerîm’in ana mesajı, ismi “Allâh” olanın, El Vâhid – El Ahad – Es Samed özellikleri dolayısıyla; kendinden gayrına yer olmadığı (lâ gayrıhu) realitesini 1400 küsur yıldır vurgularken; sonunda bu yüzyılda, yaklaşık son 35 yılda da bilim tarafından, varlığın sonsuz sınırsız bir TEK olduğu açıklanmıştır. Bu nedenledir ki, bu çağ beklenen “Altın Çağ”dır! “Altın Çağ” vurgusu, insanlardan açığa çıkacak olan TEK’lik ilminden dolayıdır. Kur’ân-ı Kerîm, bugün bilimsellikle erişilen realiteyi, sistemi, Varlığın hakikatini 1400 küsur yıl önceden bildirmiştir mucize olarak.

Sigaranın, insan sağlığına, beyine zararları tespit olduğu için, başta Amerika olmak üzere, batı ülkelerinden tahtını yitirip; bilimsel bulgu ve gerçeklerden geri kalmış ülkelerde hükümranlığını sürdürmeye çalışması gibi; “MADDECİLİK” de günümüzde bilim dünyasında iflâs etmiş olarak; yalnızca, geri kalmış kesimlerde, “madde” tabanlı dinî veya felsefi tartışmalara konu oluşturmaktadır.

“Madde” sanısının sadece algısal yanılsama olduğunu keşfeden fizik ve tıp, şimdilerde beyini çözüme yönelmiştir, bizim 1985’te yazdığımız üzere. Çünkü bütün sırlar, dışsal dünyada değil; algılamakta olan beynin  boyutsal derinliklerindedir. Bu derinlik itibarıyla, İsmi Allâh olanın Esmâ özellikleri bileşimi olan ismi beyin konmuş yapı, keşfedildiği kadarıyla Rabbine yaklaştıracaktır insanı.

Fizik, günümüzde ulaştığı nokta itibarıyla, artık teori-fizik aşamasına geçmiş; varlığın ve insanın, beynin, evrensel enerji/wave ya da bilgi/data/ilimden oluştuğu; yani hologram evrende yaşanmakta olduğu realitesi ile yüzyüze gelinmiştir.

 “Ben” ve “tanrı” anlayışından kaynaklanan maddeci görüşü baz alan “ATEİSTLİK” ise, bilim dünyasında iflâs etmiştir! Temelini yitirmiştir! Varlığın gerçekte TEK BİR olduğu fark edildikten sonra, bu ikilemden söz edilemeyeceği apaçık ortadadır. Kur’ân-ı Kerîm’deki “İhlâs Sûresi”, tamamen bu realiyeti kavratmak içindir, düşünebilen beyinlere!

Çünkü “madde” kavramının gerçekliği kaybolmuş; madde-ruh ikilemi tükenmiştir derin bilim alanında; yani fizik bilim gerçekleri üzerine kurulu teori-fizik alanında! İnkâr edilesi, reddedilesi bir “tanrı” kavramı artık kalmamıştır... TEKİL bir varlık gözlenir olmuştur! Bilimsel bulgu ve tespit, “bir ben var bir de ÖTEMDE tanrı var” anlayışına son vermiştir!

Esasen, bilim adamları dünyasında oluşmuş “ateist/tanrıtanımaz”lık; bu bilim adamlarının, yetişme süreci başlangıcında aldıkları, gökteki baba tanrı ve oğlu, anlayışına dayalı din terbiyesinden kaynaklanmıştır.

Milyarla galaksiden oluşan uzay-evren gerçekliği önünde, gökte lokalize olmuş bir tanrının yanından oğlunu yollaması gibi bir saçmalığın sözkonusu olamayacağını fark eden beyinler; bu “tanrı” kavramını reddedip, “ateist”liği seçmişler ve kiliseye karşı çıkmışlardır. Kiliseler de onları afaroz edip, tukaka etmiştir! Oysa bu “ateist” bilim adamları, tanrının var olmadığı (lâ ilâhe) gerçeğini fark etmelerine rağmen; ne yazık ki, Hz. Muhammed (sav)’in açıkladığı Kur’ân-ı Kerîm’e, ismi “ALLÂH” olan bilgisine ulaşamadıkları için son noktayı koyamamışlardır.

Varlığın TEK’liğini bilmelerine rağmen, Hz. Muhammed ve dolayısıyla Ku’rân-ı Kerîm’i kabul etmemeleri neyi kaybettirir? Bu konuyu açalım biraz. Çünkü pek çok kişi burada takılmakta; varlığın TEK’liğini bilmek yeterlidir; anlayışında saplanıp kalmaktadırlar.

Kur’ân-ı Kerîm, gerçekte, teklif görünümü altında tespittir! TEK’liği bilmek de insan için, amaç değil araçtır!