104. Hümeze Sûresi
Hümeze Suresi, Mekke-i Mükerreme’de 32.sırada nazıl olmuştur... 9 ayettir... Adını, ilk ayetindeki “Hümeze” (dedikodu ve gammazlık yapan, arkadan göz kırpıp çokça alay eden)den alır...
Hümeze Suresinde: Hakikatından perdeliliğin ve kendinden cahilliğin bir sonucu olarak büyüklük ve üstünlük taslama davranışları; hümeze-lümeze-mal sayma... Hutame... Allah ateşi ve fuad.... Niçin o cehennemden çıkılamaz?... gibi hususlar açıklanmaktadır...
1-) Veylün li külli hümezetin lümezeh;
Vay hâline tüm hümeze (arkadan dedikodu yapıp çekiştiren) ve lümeze (kınayıp tahkir eden) güruha!
2-) Elleziy cemea mâlen ve addedeh;
O ki, varlık topladı ve onu tekrar tekrar saydı (her gün banka hesabına bakıp ne kadar param varmış, kontrol etti. A.H.)!
3-) Yahsebü enne malehû ahledeh;
Sanır ki varlığı, onu ebedî dünyada yaşatacak hâlde!
4-) Kellâ, leyünbezenne fiyl hutameti;
Hayır, (iş sandığı gibi değil)! Yemin olsun ki o, Hutame’ye (insanı darmadağın edip göçertene) atılacaktır.
5-) Ve mâ edrake mel hutameh;
Hutame’yi sana bildiren nedir?
6-) Narullahil mûkadeh;
(O Hutame, fıtratından gelen bir şekilde bilincinde açığa çıkan) Allâh’ın tutuşturulmuş Nârı’dır!
7-) Elletiy tettali’u alel ef’ideh;
O ki çıkar (kaplayıp örter) FUADlar (Esmâ mânâ özelliklerini şuura yansıtıcılar) üzerine.
8-) İnneha aleyhim mu’sadeh;
Muhakkak ki o (Hutame) onların üzerine kapatılıp kilitlenmiştir (içinde ebedî mahpusturlar).
9-) Fiy ‘amedin mümeddedeh;
Uzatılmış direkler içinde.