“Er RAHMÂN-ir RAHIYM”in mânâlarından daha başkalarına gelince...

Bu konuya daha önce, “besmele”nin izahında değinmiştik... Burada da değişik yönüyle işaret edelim...

“Er RAHMÂN” O’dur ki...

Mutlak “RAHMET” sahibi olarak, tüm mânâları, varlığından, varlığıyla meydana getirmektedir...

“RAHMET”; “Zâtî” ve “Sıfatî” olarak ikiye ayrıldığı gibi; “Rahmeti amme” ve “Rahmeti hassa” olarak dahi müşahede edilir...

“Rahmeti Zâtî”; bütün varlıkların zâtının ancak ve sadece ALLÂH’ın Zâtı ile kaîm ve var olmasıdır; ki bundan dolayı, var olan her şeyin Allâh’ın rahmetine ermişliğinden, söz edilir.

“Rahmeti Sıfatî” ise, varlıklarda zuhur eden tüm mânâların orijinalinin (terkipsellik söz konusu olmaksızın) ALLÂH isimlerine dayanmasıdır.

“Rahmeti amme”; yaygın rahmettir ki, bu rahmet sonucu, ölüm ötesi yaşamda, tüm insanların azapları, bir gün gelir sona erer... Ebediyen cehennem ortamında kalacak olsalar bile!.. “RAHMÂN”ın rahmeti cehennemdekilere bile erer!..