Dostunun hâliyle hâlleneceğine göre, bari dostun akıllı biri olsun. 

Buz makinesi altın üretmez!

Ver, fakat neticesini bekleme... Zira, neticesi verilene aittir!

“Ölüm, uykunun kardeşidir” deniyor... Uykudayken, kiminle yaşıyorsun?..

İmtihan salonuna, çevrendekilerle oyalanmak için girmedin!

Dünyada zevk ve keder, geceyle gündüz gibidir!.. Hiçbiri sürekli değildir.

Bugüne kadar tanıdıklarının, kaçı bugün yanında?.. Yarın, bugünkülerin kaçı yanında olacak?..

Geçmiş, nasıl bugün hayal ise; bugün de, yarın öylece hayal olacak… Öyle ise hayal uğruna sonsuz mutluluğu feda etme!

Neticesiyle karşılaşacağına kesin inan, ve dilediğini yap!

Kadrini bilirsen şükretmiş; değerini inkâr edersen, küfretmiş olursun!

Senin için gelenin işareti, senin her hâlinden razı olmasıdır...

Ya sana gelirler; ya da sendekine! Dostun, seni dileyendir!

Anlık olaylara bakıp da asla hüküm vermeyiniz.

Güçlü kişi, inandığı yolda, etrafa rağmen yürüyebilendir!

Çok kişiyi sevmeye çalışmak muhaldir; çok sûretli “TEK”i sevmek ise en büyük zevk!

Ey ismi “AŞK” olan, seni sevmemek, ancak, senin hükmünle mümkün olabilir...

Şerri en az olan duygu, sevgidir!

Aşk, ancak, kendisine seçtiği kuluna olan hibesidir...

Aşkın mecazı, kişiyi sahip olduğu her şeyden kopartırsa... Ya hakikisi?

Samimiyet, edep sınırlarını aştığında, lâubalilik olur.

Düşündüğünün ve hissettiğinin zıddı davranışların, riyakârlık adını alır.

İnsanlar, menfaati için yaşar… Menfaat duygularını aşanlar, melekiyetle vasıflanır!

Çevrendekilerin içyüzünü sana gösteren, dostluktan başka bir şey göstermemiştir.

İlimle büyüyebilirsin, marifete erebilirsin; ancak varlıkların hakkını veremiyorsan, kemâlâttan çok uzaksın!

Paşa olmuş ve babasını ayağına çağırıp, “Bak adam oldum işte” demiş... Olmuş mu..?