Biraz yaşlanınca, kova ağır gelmiş, taşıyamamış kaynak suyunu dolu olarak!..

Bu arada kova da eski olduğundan, su kaçırmaya başlayınca, kabilesine dönene kadar hayli su eksilmiş... İhtiyar da buna göz yummuş; yükü hafifliyor diye... Ama kabilesi içine de boş kovayla dönmek hoş görünmeyecek... Oradaki kirli sulu bir kuyudan kovasındaki eksik suyun üstünü tamamlayıp girmiş kabilesinin içine; “Size has kaynaktan su getirdim” diye...

Tadanların çok azı anlamış suyun saf kaynak suyu olmadığını, bulanıklığından, tadından!.. Çoğunluk ise fark edememiş saf kaynak suyu olmadığını; saf kaynak suyunu bilmediklerinden. Kaynağa gitmediklerinden!.. Getiren ihtiyara güvenip, has kaynak suyu diye içmişler o karışık bozulmuş suyu... Herkese de başlamışlar konuşmaya, “İşte has kaynak suyu böyle olur” diye...

İnsanlar yaşlanınca beyinler daha yetersiz çalışmaya başlıyor...

Akıl yeterli gelmiyor bazı konuları detaylı kavramaya... Hele gençler akla gelmedik sorularla çıkınca insanın karşısına, hepten bocalayıp, yakıştırma, tutarsız cevaplar verilmeye başlanıyor ana konuya yama olarak!.. Kaynakla bağlantı koptuğu için, kaynağa gidilmediği için...

Kimileri de kendi patronajına halel gelmesin diye öne sürüyorlar, her vesileyle şu fikri:

“Kaynak kutsaldır, onu rahatsız etmeyin... Biz size her türlü yardımcı olmaya hazırız...”

Ne var ki, kaynakta yazılı fikirlerle örtüşmeyince verdikleri cevaplar; çelişkiler açığa çıkınca, bu defa kaynaktan gelenler örtülmeye, yorumlanmaya başlanıyor;

“O öyle demiştir ama, esasında böyle denmek istenmiştir... O, sizin aklınız almayacağı için böyle demiştir ama aslı budur”; gibilerden saçmalanmaya.

Kaynağın yazdıkları, söyledikleri; tevile, saptırılmaya, rotasından çıkartılmaya başlanmaktadır.

Sebebi basittir.

Kaynak olmayanlar, kaynakların açıklamalarına akıl erdiremedikleri yerde, kendi mantık yetersizlikleri içinde konuya çözüm aramakta ve buldukları yamalar da kaynağın orijinaliyle bütünleşmeyince de olayı saptırarak, tevil adı altında kendilerini gündemde tutmaya çalışmaktadırlar.

1966 yılında yazdığım TECELLİYÂT kitabıyla bugünkü görüşüm arasında hiçbir fark yoktur.

15 sene evvel kasete alınmış sohbetimde söylediklerimle, işaret ettiğim gerçeklerle, bugün anlattıklarım hep aynıdır.

Düşüncelerim toplumda zamanla çarpıtılmasın diye, kitap yazdım. Sohbetlerim kasete alındı, videoya çekildi.

Ne yazmış ve ne söylemişsem, bugün de aynı şeyleri yazar söylerim. Bu ALLÂH’ın bahşettiğine ve Rasûlullâh’a karşı sorumluluğumun gereğidir.

Yarın Rasûlullâh huzuruna çıkacağımı ve yazdıklarımın vebalini omuzlarımda taşıyacağımı bilerek, bunları kaleme aldım.

Yanıldığım yerler varsa, bunların mesûliyeti bana aittir.

Ama hiç kimse, benim söylediklerimi veya yazdıklarımı kendine göre değiştirerek, sınırlı görüş alanına göre yorumlayarak, yazdığım gerçekleri saptırma hakkına sahip değildir!

Bu gerçekler dolayısıyla insanlara:

“AKLIN YETERLİ DEĞİLSE BARİ İMAN ET!..” denmiştir.

İman edemeyenler, akılları da yeterli olamayınca, maalesef işte böyle durumlar ortaya çıkmakta, kaynağın suyu bulandırılmaktadır!..

Lütfen kaynak suyunu bulandırmayın!..

15 Mart 2002
Raleigh – NC, USA