Anlamak ya da Anlayamamak
Fıtrattandır elbette; ama gene de insan üzülüyor, sevdiklerinin bazı şeyleri anlayamamasına...
Her boyuttaki yaşamın, tümüyle çalışan muhteşem bir mekanizma olup, Allâh’ın yaratmış olduğu bu mekanizmanın işleyiş SİSTEMinin de İSLÂM Dini adını aldığını idrak ettiremiyorum bir kısım dostlara...
Ne ekersen onu biçersin...
Yağmur eken fırtına biçer...
Türünden pek çok atasözü, bu SİSTEMi fark edenlerce söylenmiştir!..
Fark edenlere muhakkik denmiş!.. Fark ettiği “sistem”i değerlendirebilenler, geçmişte Tanrı kabul edilmiş; Olimpos dağında oturan! Günümüzde ise velî adı verilmiş; “velîsi Allâh olan” anlamında.. Onlar, bâtınlarında bilmişler, bulmuşlar, olmuşlar! Sonra da insan olarak, yaşamlarını bu Dünya’da devam ettirmişler yaratılış amaçlarının Dünya bölümü son bulana kadar...
Yaratan Allâh’tır!
Tüm yaratılmışlar Allâh kuludur!..
İmansızlar ise, Allâh kullarıyla mücadele ederek ömürlerini tüketirler!..
“İki müslüman birbirine kılıç çektiğinde, ölen de öldüren de cehennemdedir!” şeklindeki bir sistem gerçeğini açıklayan Allâh Rasûlü uyarısını; anlayışı kıtlar, ucu sivri, bir yanı keskin demir diye düşünürler! “DİL” akıllarına bile gelmez! Dil kılıcıyla savaşıp, öldürüp; kendi zafer şarkılarını terennüm ederek leş yemeyi düşünürler; akbabalar gibi!
Cehennemi yaşarlar ve âkıbetleri de cehennem olur; çünkü kılıç çekmişlerdir bir Allâh kuluna!..
Köpeğin bile sahibi vardır da, kulun sahibi-yaratanı yok mudur?.. Bunu ancak, tahkikî iman sahibi olmayan mukallitler göremez! Zira onlar, tasavvuf hikâyeleriyle doldurulmuş bilgisayarlar gibidirler! Cahiller, o bilgisayarlardaki bilgilere bakıp, onları velî-velîye sanırlar kılıçları olan dillerinden akanlara bakıp...
Kimi, nefsinin şanı için, intikam için, fakat başkalarını bahane edip; bu Dünya’da birbirini öldürerek, cehennemi boyladı! Kimi de, Allâh size selâmet versin deyip onlardan uzak durarak, cennetin yolunu tuttu!
Dil, insanı cehenneme götürür... Dil, insanı cennet ehli yapar! Dil ehli denen gönül ehli kişiler, her dem, her vecihte Allâh vechini görerek; konuşurken, düşünürken kimin hakkında konuştuğunda gâfil olmaz ve bu imanla boyut değiştirerek cennet ehli olurlar.
Nefsiyle mücadelede âciz kalan, başkalarıyla mücadeleyle kendini tatmine uğraşır!
Nefsini terbiye ederek arındıran ise, arınmışlığı kadarıyla Allâh’ı görüp O’na teslim olur; perdeliliği kadarıyla da, yaratılmışlarla mücadele ederek ömrünü tüketir!
İnsan sistemi okur ve yanlızca tebliğ eder okuduklarını...
Yaratılanlarla mücadele yerine, nefsiyle mücahede yolunu tutar.
Bilir ki yaratılan, yaratılış amacını yerine getirecektir... Dünya; muhakkik ile mukallitin, imanlı ile imansızın, akıllı ile akılsızın hâllerinin ve yaptıklarının neticesine erme mahallidir.
Nasipsiz, o kişidir ki; Allâh Rasûlü’ne eriştiği hâlde, ondan feyiz alamayıp; nefsiyle mücahede yerine kullarla mücadele ile ömür tüketip; muhtemelen imansız olarak boyut değiştirendir!
Allâh Rasûlü’nün boyut değiştirmesinden sonra birbiriyle savaşan sahabenin hâli ortadadır!
“Ben Kevser havuzunun başındayken sizlerden bir kısmı yanıma gelmek isterler; fakat melekler onları benim yanımdan uzaklaştırırlar... Ben, onlar benim ashabımdı, nereye götürüyorsunuz; dediğimde, onlar senin yolundan gitmediler; yerleri cehennemdir derler” uyarısını çok iyi idrak etmek lazım!
Bunca yıl Allâh Rasûlü’ne hizmet ettikten sonra; nefis terbiyesi görmedikleri için, nefislerine uyup birbirleriyle mücadele eden insanların âkıbeti Dünya’da da cehennemdir; âhirette de cehennem! Onlar öylesine birbirleriyle mücadeleyi düşünürler; birbirlerine galip gelmeyi düşünürler ki; neticede Allâh ile aralarında kapanmayacak bir ayrılık uçurumu doğar!.. Yediği-içtiği-konuştuğu hep bu mücadele olur! Karşısındaki beşerdir; onu ve fiillerini yaratanı da gökteki TANRI!.. Elbetteki âhiretleri de cehennem! İşte imansızlığın kökenini oluşturan fikir!
İnsanoğlu yalnız gelir Dünya’ya, yalnız yaşar yaşamının çok çok büyük bir kısmında ve yalnız yaşar kabir âleminde..
Bakın, bir düşünün, yaşamınızın yarısı uykuda geçiyor, yalnızsınız... Birçok zamanınız ise kalabalıkta, yalnız geçiyor!.. Belki eşiniz veya evlatlarınız ile iken dahi yalnızsınız! Buna rağmen yalnızlığınızı kabullenip; kendinizi, yalnız gideceğiniz gelecek boyuta hazırlamıyorsunuz, sistemin gerçeklerini fark edip; ona göre yaşamınızı düzenleyerek! Kâbuslu rüyalardan zevk mi alıyorsunuz; ki kendinizi yanlızlık ortamına hazırlamıyorsunuz?