71. Nûh Sûresi

“B”İSMİLLÂHİR RAHMÂNİR RAHIYM

1-) İnna erselnâ Nuhan ila kavmihi en enzir kavmeke min kabli en ye’tiyehüm ‘azâbun eliym;

Muhakkak ki biz Nuh’u: “Kendilerine feci bir azap gelmeden önce kavmini uyar” diye, halkına irsâl ettik.

2-) Kale ya kavmi inniy leküm neziyrun mubiyn;

(Nuh) dedi ki: “Ey halkım; kesinlikle size gelmiş apaçık bir uyarıcıyım!”

3-) Enı’budullahe vettekuHU ve etiy’un;

“Allâh’a ibadet edin, O’ndan korunun ve bana itaat edin;”

4-) Yağfir leküm min zünûbiküm ve yuahhırküm ila ecelin musemma* inne ecelAllâhi izâ câe lâ yuahhar* lev küntüm ta’lemun;

“Ki, hatalarınızdan bazılarını mağfiret etsin ve sizi tayin edilmiş ömrünüzün sonuna kadar yaşatsın. Muhakkak ki Allâh’ın eceli (yaşam süresi sonu) geldiğinde ertelenmez! Eğer bilseydiniz!”

5-) Kale Rabbi inniy de’avtu kavmiy leylen ve nehara;

(Nuh) dedi ki: “Rabbim... Muhakkak ki ben halkımı gece ve gündüz davet ettim.”

6-) Felem yezidhüm du’aiy illâ firara;

“Benim davetim onların kaçışından başka bir şey arttırmadı.”

7-) Ve inniy küllema de’avtühüm litağfire lehüm ce’alu esabi’ahüm fiy azânihim vestağşev siyabehüm ve esarru vestekberustikbâra;

“Muhakkak ki ben onları, senin mağfiretine davet ettikçe, parmaklarını kulaklarının içine tıkadılar, elbiselerine büründüler, (inançlarında) ısrar ettiler ve büyüklendikçe büyüklendiler.”

8-) Sümme inniy de’avtühüm cihara;

“Sonra, muhakkak ki ben onları açıktan davet ettim.”

9-) Sümme inniy a’lentu lehüm ve esrertu lehüm israra;

“Sonra, muhakkak ki ben onlara aleni davette bulundum ve ayrıca da kendilerine özel olarak anlattım.”

10-) Fekultüstağfiru Rabbeküm inneHU kâne Ğeffara;

Dedim ki: “Rabbinizden mağfiret dileyin... Muhakkak ki O, Ğaffar’dır.”

11-) YursilisSemâe ‘aleyküm midrara;

“Üzerinize semâyı yoğun olarak irsâl eder.”

12-) Ve yümdidküm Biemvalin ve beniyne ve yec’al leküm cennatin ve yec’al leküm enhara;

“Mallar ve oğullar ile size yardım eder, sizin için cennetler oluşturur ve sizin için nehirler meydana getirir.”

13-) Maleküm lâ tercûne Lillâhi vekara;

“Size ne oluyor ki Allâh’ın yüceliğini ummuyorsunuz?”

14-) Ve kad halekaküm atvara;

“Hâlbuki (Allâh) sizi aşama aşama yarattı!”

15-) Elem terav keyfe halekAllâhu seb’a Semavatin tıbaka;

“Görmediniz mi, Allâh semâları yedi tabaka olarak nasıl yarattı?”

16-) Ve ce’alelKamere fiyhinne nûren ve ce’aleşŞemse siraca;

“Onların içinde Ay’ı bir nûr kıldı ve Güneş’i de ışık - enerji kaynağı kıldı.”

17-) VAllâhu enbeteküm minel’Ardı nebâta;

“Allâh sizi bir nebat bitirir gibi arzdan bitirdi.”

18-) Sümme yu’ıydüküm fiyha ve yuhricüküm ihraca;

“Sonra sizi oraya iade edecek ve sizi bir çıkarışla çıkaracak.”

19-) VAllâhu ce’ale lekümül’Arda bisata;

“Allâh, arzı sizin için bir sergi kıldı.”

20-) Liteslukû minha sübülen ficaca;

“Ondan geniş yollar edinip yürüyesiniz diye.”

21-) Kale Nuhun Rabbi innehüm ‘asavniy vettebe’u men lem yezidhu maluhu ve veleduhû illâ hasara;

Nuh dedi ki: “Rabbim... Muhakkak ki onlar bana âsi oldular; malı ve çocuğu kendisinin hüsranından başka bir şeyi artırmayan kimseye tâbi oldular.”

22-) Ve mekeru mekren kübbara;

“Çok büyük bir mekr ile mekr ettiler!”

23-) Ve kalû lâ tezerunne âlihetekum ve lâ tezerunne vedden ve lâ suva’an ve lâ yeğûse ve ye’ûka ve nesra;

Dediler ki: “Tanrılarınızı sakın bırakmayın! Vedd’i, Süva’i sakın bırakmayın... Yağüs’u, Yauk’u ve Nesr’i de (tanrılarının - putlarının adları)!”

24-) Ve kad edallû kesiyra* ve lâ tezidizzâlimiyne illâ dalâla;

“Böylece (bunlar) pek çok kimseyi saptırdılar... O hâlde sen de o zâlimlerin sapkınlığını artır!”

25-) Mimma hatiatihim uğriku feudhılu naren felem yecidu lehüm min dûnillâhi ensara;

(Nihayet) onlar hatalarından dolayı suda boğuldular da ateşe dâhil edildiler ve kendilerine Allâh dûnunda yardımcılar bulamadılar.

26-) Ve kale Nuhun Rabbi lâ tezer ‘alel Ardı minelkafiriyne deyyara;

Nuh dedi ki: “Rabbim... Hakikat bilgisini inkâr edenlerden arz üzerinde hiç kimseyi bırakma!”

27-) İnneKE in tezerhüm yudıllu ‘ıbadeKE ve lâ yelidû illâ faciren keffara;

“Zira sen, onları bırakırsan, kullarını saptırırlar; hakikat bilgisini inkâr eden ve emirlere karşı çıkandan başkasını doğurmazlar. (Onların genlerinden ancak bu oluşur!)

28-) Rabbiğfirliy ve livâlideyye ve limen dehale beytiye mu’minen ve lilmu’miniyne velmu’minât* ve lâ tezidizzâlimiyne illâ tebârâ;

“Rabbim... Beni, ana-babamı, imanlı olarak evime gireni, imanlı erkekleri ve imanlı kadınları mağfiret et! O zâlimlerin, helâkından başka bir şeylerini artırma!”

77 / 120

Bunlar da İlginizi Çekebilir

Bu Kitabı İndirebilirsiniz!