“B”İSMİLLÂHİR RAHMÂNİR RAHIYM

1-) ‘Amme yetesâelun;

Neyi sorguluyorlar?

2-) Anin Nebeil ‘Azıym;

Azametli Haberi mi (ölüm sonrasında yaşamın devamı)?

3-) Elleziy hüm fiyhi muhtelifun;

Ki o konuda anlaşmazlık içindedirler!

4-) Kellâ seya’lemun;

Hayır, (düşündükleri gibi değil), yakında (vefat edince) bilecekler!

5-) Sümme kellâ seya’lemun;

Yine hayır (düşündükleri gibi değil), yakında bilecekler!

6-) Elem nec’alil’Arda mihâda;

Biz arzı (bedeni) bir beşik (içinde gelişeceğiniz geçici kullanım aracı) yapmadık mı?

7-) Velcibale evtada;

Dağları (bedendeki organları) da birer kazık!

8-) Ve haleknâküm ezvaca;

Sizleri de eşler (bilinç - beden) olarak yarattık.

9-) Ve ce’alna nevmeküm sübâta;

Uykunuzu bir dinlenme kıldık.

10-) Ve ce’alnelleyle libâsa;

Geceyi örtü kıldık.

11-) Ve ce’alnennehare me’aşa;

Gündüzü de geçim meşgalesi kıldık.

12-) Ve beneyna fevkaküm seb’an şidada;

Fevkinizde (yedi yörüngeli sistem - bilinç boyutunuzda) sağlam yedi (semâ) bina ettik.

13-) Ve ce’alna siracen vehhaca;

Bir de ışık saçan bir kandil (Güneş - akıl) koyduk.

14-) Ve enzelna minelmu’sırati mâen seccaca;

Yağmur bulutlarından şarıl şarıl bir su inzâl ettik.

15-) Linuhrice Bihi habben ve nebata;

Onunla taneler ve bitkiler çıkaralım diye.

16-) Ve cennatin elfafa;

İç içe girmiş bahçeler!

17-) İnne yevmelfasli kâne miykata;

Muhakkak ki o Fasl (ayrılıp tasnif olma) süreci vakit olarak belirlenmiştir.

18-) Yevme yunfehu fiysSuri fete’tune efvaca;

O süreçte Sur’a üfürülür de gruplar hâlinde gelirsiniz.

19-) Ve fütihatisSemâu fekânet ebvaba;

Semâ da açılmış, kapı kapı olmuştur (bilinç, duyu organsız algılama yaşamına açılmıştır).

20-) Ve suyyiretilcibâlu fekânet seraba;

Dağlar yürütülmüş, serap olmuştur (organların sınırlaması kalmamıştır).

21-) İnne cehenneme kânet mirsada;

Kesinlikle Cehennem güzergâh olmuştur (herkes oradan geçer)!

22-) Littağıyne meâba;

Tuğyan edenler (azgınlar; zâlimler, Sünnetullâh’a göre korunma çalışmaları yapmayanlar) için yerleşim alanıdır!

23-) Labisiyne fiyha ahkaba;

Çok uzun süre kalıcılar olarak!

24-) Lâ yezûkune fiyha berden ve lâ şeraba;

Orada ne bir serinlik tadarlar ne de keyif veren içecek!

25-) İlla hamiymen ve ğassâka;

Ancak hamim (kaynar su) ve gassak (irin) müstesna!

26-) Cezâen vifaka;

Tam karşılığı olarak yaşamlarının!

27-) İnnehüm kânu lâ yercune hısaba;

Muhakkak ki onlar bir hesap (yaşamlarının sonucunu) ummuyorlardı!

28-) Ve kezzebu BiâyâtiNA kizzaba;

Varlıklarındaki işaretlerimizi yalanladıkça yalanlamışlardı!

29-) Ve külle şey’in ahsaynâhu Kitaba;

(Oysa biz) her şeyi en incesine kadar kaydedip dosyalaştırdık!

30-) Fezûku felen neziydeküm illâ ‘azâba;

O hâlde tadın; size azaptan başka bir şeyi asla artırmayacağız!

31-) İnne lilmüttekıyne mefaza;

Muhakkak ki korunmuşlar için kurtuluş vardır.

32-) Hadâika ve a’nâba;

Sulak bahçeler, üzüm bağları... (“Meselül cennetilletiy” uyarısı hatırlanmalı. Cennete dair anlatılanların tümü semboller benzetmelerle anlatılmaktadır.)

33-) Ve keva’ıbe etraba;

Yaşıt muhteşem eşler! (Cinsiyet kavramı olmayan şuur yapının hakikatinden gelen Esmâ özelliklerini açığa çıkaracağı muhteşem kapasiteli o boyutun özelliğiyle oluşmuş bedenler. Dişi - erkek ayrımsız! Allâhu âlem. A.H.)

34-) Ve ke’sen dihaka;

Dolu kadehler!

35-) Lâ yesme’une fiyha lağven ve lâ kizzaba;

Orada ne bir boş söz duyarlar ne de bir yalan.

36-) Cezâen min Rabbike ‘ataen hısaba;

Rabbinden bir ceza, (yani) yaptıklarına bağış olmak üzere!

37-) RabbisSemavati vel’Ardı ve ma beynehümerRahmâni lâ yemlikûne minhu hıtaba;

Semâların, arzın ve ikisi arasında olanların Rabbidir, Rahmân’dır! Hiç kimse O’ndan bir hitaba mâlik değildir.

38-) Yevme yekumur Ruhu vel melaiketu saffâ; lâ yetekellemune illâ men ezine lehurRahmânu ve kale savâba;

O süreçte, RUH (insanların tümünde şuur boyutunda açığa çıkan TEK’il Esmâ hakikati mânâsı) ve melekleri saf saf kıyamdadır. (Fıtratında) Rahmân’ın izin verdiği hariç, kimse konuşamaz hâldedir! O da doğruyu söyler.

39-) Zâlikel yevmülHakk* femen şâettehaze ila Rabbihi meâba;

İşte budur Hak süreç! Artık dileyen Rabbine erecek çalışmayı yapsın!

40-) İnna enzernaküm ‘azâben kariyba* yevme yenzurulmer’u ma kaddemet yedahu ve yekulülkafiru ya leyteniy küntü turaba;

Doğrusu biz sizi yakın bir azap (ölüm) ile uyardık! O gün kişi, ellerinin (kendine) ne takdim ettiğine bakar; hakikat bilgisini inkâr eden de şöyle der “Keşke toprak olsaydım!”