Allâh dilemedikçe siz dileyemezsiniz! Muhakkak ki Allâh ‘Aliym Hakiym’dir. (76.İnsan: 30)

* * *

“Hâlbuki sizi de yaptıklarınızı da Allâh yaratmıştır!” (37.Sâffât: 96)

* * *

Arzda (bedeninizde - dış dünyanızda) ve nefslerinizde (iç dünyanızda) size isâbet eden hiçbir musîbet yoktur ki, bizim onu yaratmamızdan önce, bir kitapta (ilim boyutunda oluşmuş) olmasın! Muhakkak ki bu Allâh üzerine çok kolaydır! (57.Hadiyd: 22)

(Bunu bildiriyoruz) ki elinizden kaçana üzülmeyesiniz ve size verdiği ile de sevinip şımarmayasınız! Allâh çok övünen kibirli hiçbir kimseyi sevmez (57.Hadiyd: 23)

* * *

“Kesinkes ben, Rabbim ve Rabbiniz olan Allâh’a tevekkül (hakikatimdeki El Vekiyl isminin gereğini yerine getireceğine iman) ettim... Hareket eden hiçbir canlı yoktur ki onun ‘Bi’nasiyesinde (alnında-beyninde var olarak/beyninden) tutmuş olmasın (Fâtır’ın beyni programlaması) (lafında kalanlara göre: Hükmüne boyun eğdirmek)... Muhakkak ki benim Rabbim sırat-ı müstakim üzeredir.” (11.Hûd: 56)

* * *

De ki: “Herkes yaratılış programı (fıtratı - şâkılesi) doğrultusunda fiiller ortaya koyar! İşte bu yüzden (Fâtır’ınız olan) Rabbiniz yol itibarıyla kimin hakikat yolunda olduğunu en iyi bilendir!” (17.İsra': 84)

* * *

“... ‘Allâh’ de, sonra bırak onları daldıklarında oynayıp dursunlar!” (6.En’âm: 91)

* * *

İrade ettiğini (Dilediğini) yapar! (85.Burûc: 16)

* * *

Yaptığından soru sorulmaz! Onlar sorgulanır (yaptıklarının sonucu yaşatılır)! (21.Enbiyâ': 23)

* * *

Muhakkak ki biz her şeyi kaderiyle (yazılı - programlanmış) yarattık! (54.Kamer: 49)

Kur'ân-ı Kerîm’de bu konuda bu meâllerde daha pek çok âyeti kerîmeler olmasına rağmen aklı olana bu kadarı yeter; ahmaklığın ise devası yoktur, diyerek; şimdi de “SAHİHİ MÜSLİM” isimli hadis kitabının “Kader” bahsinde bize nakletmiş olduğu Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem)’in açıklamalarına idraklarımızı yöneltelim…

 

Ebu’l-Esved ed-Dieliyy şöyle dedi:

İmran ibn Husayn (radıyallâhu anh) bir gün bana şöyle sordu:

− İnsanların yapmakta oldukları ve emek çekip didindikleri şeye ne dersin?.. Kendilerine hüküm olunan ve sebkât etmiş bulunan kaderden, kendilerine gelip geçen bir şey midir?.. Yahut Nebi ve Rasûllerinin getirdiği şeylerden olup da kendilerini karşılayacak ve aleyhlerine delil sâbit oluveren şeylerden midir?..

− Hayır (karşılaşacakları tesadüfi işler değil)!.. Lâkin, geçmişte kendilerine yazılan ve kendilerine gelip çatan bir şeydir!.. dedim.

Bunun üzerine İmran bin Husayn sordu:

− Öyle ise bu insanlara ZULÜM olmuyor mu?..

Bu sözden şiddetle korktum ve şöyle dedim:

− Her şey, Allâh’ın mahlûkudur ve elinin mülküdür!..

“Yaptığından soru sorulmaz! Onlar sorgulanır (yaptıklarının sonucu yaşatılır)!” (21.Enbiyâ’: 23)

− Allâh sana merhamet buyursun!.. Ben sana sorduğum şeylerle ancak senin aklını imtihan etmek istedim.

 

Müzeyn kabilesinden iki kişi Rasûlullâh’ın yanına geldiler ve şöyle sordular:

− Yâ Rasûlullâh!.. İnsanların bugün yapmakta oldukları ve emek çekip didine geldikleri şeye ne buyurursun?.. Bu üzerlerine hüküm edilen ve önceden yazılan bir kaderden olarak, kendilerine isâbet eden bir şey midir?.. Yahut, Nebi ve Rasûllerinin getirdiği ve üzerlerine hüccet sâbit olan şeylerden olarak, kendilerinin karşılayacakları şeyler içinde midir?..

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:

− Hayır!.. Bu ikinci şekil değil!.. ÜZERLERİNE HÜKÜM OLUNAN VE KENDİLERİNE GELEN BİR ŞEYDİR (kaderdir). Aziyz ve Celiyl olan Allâh’ın kitabında bunun tasdiki şu âyettir:

“Nefse (bilince) ve onu düzenleyene; sonra da ona (bilince) hem fücurunu (Hakk’tan ve Sistemden sapmayı) ve hem de takvasını (korunmasını) ilham edene ki...” (91.Şems: 7-8)

* * *

Câbir (radıyallâhu anh) şöyle dedi:

Surâka ibn Mâlik geldi ve şöyle sordu;

− Yâ Rasûlullâh!.. Bize DİNİMİZİN ASLINI BEYAN ET!.. Bugünkü amel neyin içindedir?.. Bunun bilgisine nispetle, biz sanki şimdi yaratılmış gibiyiz. Bugünün ameli, kalemlerin yazıp da kuruduğu, takdirlerin cereyan ettiği işler içinde midir?.. Yoksa karşılaşacağımız işler içinde midir?

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem):

− Hayır!.. Bugünkü iş, yeniden oluşacak işler içinde değildir!.. Fakat kalemlerin yazıp kuruduğu, takdirlerin cereyan etmiş olduğu işler içindedir!.. buyurdu.

Surâka bu defa sordu:

− Öyle ise amel ne için?..

Züheyr dedi ki: Bundan sonra Ebu Zübeyr anlamadığım bir şey konuştu; ben ne dedi, diye sordum:

− Amel ediniz, çünkü herkese kolaylaştırılmıştır!.. buyurdu.

* * *

Herkes niçin yaratıldı ise, onun yolları kendisine kolaylaştırılmıştır!..

Abdullah ibn Mes’ud (radıyallâhu anh) şöyle dedi:

Bize daima doğru söyleyen ve kendisine de doğru bildirilen Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:

− Sizin birinizin ana-baba maddeleri kırk gün anasının karnında toplanır. Sonra o maddeler o kadar zaman içinde katı bir kan pıhtısı hâlini alır. Sonra yine o kadar zaman içerisinde bir çiğnem ete tahavvül eder. (120. günde) ona bir melek gönderilir de bu melek ona ruhu nefheder. Ve melek dört kelime ile yani rızkını, ecelini, amelini, saîd veya şakî olduğunu yazmakla emrolunur.

Kendisinden başka Hak ilâh olmayan Allâh’a yemin ederim ki; sizden biriniz cennet ehlinin ameliyle amel etmekte devam eder. Nihayet kendisi ile cennet arasında bir zira’dan başka mesafe kalmaz!.. Bu sırada yazı o kişinin önüne geçer!.. Bu defa o kişi cehennem ehlinin ameliyle amel etmeye devam eder.

Ve yine sizden biriniz cehennem ehlinin ameliyle amel eder, nihayet kendisiyle cehennem arasında ancak bir zira mesafe kalır. Bu sırada yazı önüne geçer!.. Bu defa da o kimse cennet ehlinin ameliyle amel eder ve cennete girer!

* * *

Enes İbn Mâlik (radıyallâhu anh) şu hadisi Rasûlullâh’a bağladı:

Rasûlullâh şöyle buyurmuştur:

− Şüphesiz Aziyz ve Celiyl olan Allâh, rahime bir melek tevkil etmiştir.

Melek, “Ey Rabbim bir nutfedir; ey Rabbim bir kan pıhtısıdır; ey Rabbim bir çiğnem ettir” der. Allâh bir mahlûk hükmedip yaratmak istediğinde Melek;

“Ey Rabbim erkek midir yahut dişi midir; şakî midir yahut saîd midir; rızkı nedir; eceli nedir?” sorularını sorar. BUNLAR ANASININ KARNINDA İKEN BÖYLECE YAZILIR!..

* * *

Hz. Âli (radıyallâhu anh) şöyle anlattı:

Biz bir defasında Bâki-ül Garkad mezarlığında bir cenazede bulunduk. Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) yanımıza gelip oturdu. Biz de etrafına oturduk. Rasûlullâh’ın beraberinde bir asa vardı. Rasûlullâh başını eğdi ve düşünceli bir hâlde elindeki asa ile yere vurup dürtüştürmeye, çizgiler ve izler meydana getirmeye başladı. Sonra:

− Sizden hiçbir kişi ve yaratılmış hiçbir nefis müstesna olmamak üzere, muhakkak cennetteki ve cehennemdeki yerine Allâh yazmıştır!.. Ve herkesin şakî veya saîd olduğu muhakkak yazılmıştır!.. buyurdu.

Bunun üzerine sahabîlerden bir kimse şöyle sordu:

− Yâ Rasûlullâh, öyle ise bizler ameli terk edip, bu yazımız üzerine kalalım mı?..

Rasûlullâh şöyle buyurdu:

− Saîd olan kimse, saadet ehlinin ameline ulaşacaktır. Şakî olan kimse de, şekavet ehlinin ameline ulaşacaktır. Sizler amel edip çalışın!.. Çünkü herkese kolaylaştırılmıştır!.. Saîd olan saadet ehlinin AMELİNE KOLAYLAŞTIRILIR, şakî olan da şekavet ehlinin AMELİNE KOLAYLAŞTIRILIR.

Sonra Rasûlullâh şu âyetleri okudu:

“Kim verir ve korunursa, El Hüsnâ’yı (en güzelini hakikati olarak) tasdik ederse, böylece ona en kolayı kolaylaştırırız !Ama kim de cimrilik eder ve müstağni olursa (arınmaya, korunmaya ihtiyaç duymazsa); El Hüsnâ’yı (en güzelini hakikati olarak) yalanlarsa;ona en zoru (hakikatten ve Sünnetullâh’tan perdeli yaşamayı) kolaylaştırırız!” (92.Leyl: 5-10)

* * *

İmran İbn Husayn (radıyallâhu anh) şöyle dedi:

Bir kimse tarafından şöyle soruldu;

− Yâ Rasûlullâh, cennet ehli ateş ehlinden (ayırt edilip) bilindi mi?..

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem):

− Evet!..

Yine o Zât tarafından:

− Öyle ise amel edenler niye böyle çalışıp duruyorlar?.. denildi.

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem):

− Herkes niçin yaratıldı ise, onun yolları kendisine kolaylaştırılmıştır!..

* * *

Ebu Hureyre (radıyallâhu anh), Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu, dedi:

− Hakikaten öyle adam vardır ki; uzun zaman cennet ehlinin amelini işler; sonra onun bu yaptıkları, ateş ehlinin ameli ile son bulup, mühürlenir. Keza kişi uzun zaman ateş ehlinin amelini işler; sonra da onun bu ameli cennet ehlinin ameliyle son bulup, mühürlenir!..

 

Sehl İbn Sâ’d es Saidiyy (radıyallâhu anh) der ki:

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:

− Hakikaten öyle adam vardır ki, insanlara zâhir olan hâlleri ile muhakkak cennet ehli ameli yapar!.. Hâlbuki kendisi ateş ehlindendir!.. Ve yine öyle adam vardır ki, insanlara görünüşte mutlak ateş ehlinin amelini işler, hâlbuki kendisi cennet ehlindendir!..

* * *

Tâvûs şöyle dedi:

Ben Rasûlullâh’ın sahabîlerinden birçok insanlara eriştim. Onlar “HER ŞEY KADER İLEDİR” diyorlardı. Ben Abdullah ibn Ömer (radıyallâhu anh)’dan şöyle işittim;

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) buyurdu ki:

− HER ŞEY KADER İLEDİR!.. HATTA ÂCİZLİK İLE ZEKÂ ve BECERİKLİLİK BİLE!.. YAHUT BECERİKLİLİK ve ZEKÂ İLE ÂCİZLİK BİLE.

* * *

İbn Abbas (radıyallâhu anh) şöyle anlatıyor:

Ebu Hureyre’nin, Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu, diyerek rivayet ettiği şu hadisdekinden daha küçük, günaha benzer hiçbir şey görmedim!..

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurmuştur:

− Allâh, Âdemoğluna zinadan nasibini takdir etmiştir!.. Hiç şüphesiz Âdemoğlu takdir edilmiş olan bu âkıbete erişecektir!..

İmdî göz zinası bakmak, dil zinası konuşmaktır. Nefis temenni eder ve iştahlanır.

Tenasül uzvu ise, bu organların hepsinin arzularını ya gerçekleştirir, yahut yalanlar. (Buharî-Tecrid: 2132)

* * *

Ubeyy İbn Kâ’b (radıyallâhu anh) şöyle dedi:

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) buyurdu:

− Hızır’ın öldürmüş olduğu çocuk, KÂFİR OLARAK tabiatlandırılmıştır! Eğer yaşasaydı, muhakkak ana ve babasını azgınlık, tecavüz ve kâfirlikle sarıp bürüyecekti!..

* * *

Müminlerin anası Hz. Aişe (radıyallâhu anh) şöyle dedi:

− Bir küçük çocuk vefat etti. Ben, ne mutlu ona, o cennet serçelerinden bir serçe, deyiverdim.

Bunun üzerine Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:

− Sen bilmez misin ki, Allâh cenneti yaratmış, cehennemi de yaratmıştır!.. Sonra şunun için bir ehil yaratmış, bunun için de bir ehil yaratmıştır!..

Müminlerin anası Hz. Aişe şöyle anlattı:

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) ensârdan küçük bir çocuk cenazesine çağrıldı. Ben;

− Saadet ona!.. O cennet serçelerinden bir serçe kuşudur!.. Kötülük işlemedi!.. Kötülük yapacak bir çağa erişemedi!.. dedim.

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle dedi:

− Şundan başkası mı olacak yâ Aişe!.. Allâh cennet için bir halk yarattı ki; onlar daha babalarının sûlblerinde bulunurlarken, Allâh onları cennet için yaratmıştır!.. Ve keza Allâh, ateş için öyle bir ahali yaratmıştır ki, onlar henüz babalarının sûlblerinde bulunurlarken, Allâh onları ateş için yaratmıştır!..

* * *

Yezîd ibn Hürmüz ile Abdurrahmân el A’râc dediler ki:

Biz Ebu Hureyre’den işittik şöyle dedi;

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:

− Âdem ile Musa (aleyhisselâm) RABLERİ KATINDA birbirlerine karşı delil getirerek tartıştılar. Neticede Âdem, Musa’ya HÜCCETLE galebe etti.

Musa:

− Sen Allâh’ın kendi eliyle yarattığı; kendi Ruh’undan ruh üflediği; meleklerini secde ettirdiği; cennetinde iskân edip oturttuğu; sonra da yapmış olduğun hatadan dolayı insanları arza indirten Âdem misin? diye sordu.

Âdem:

− Sen Allâh’ın Rasûllükle ve kelâmıyla mümtaz kılıp seçtiği; içinde her şeyin beyanı bulunan levhaları verdiği; ve yavaşça konuşucu olarak seni kendisine yaklaştırdığı Musa’sın!.. Benim yaratılmamdan kaç sene önce Allâh’ın Tevrat’ı yazdığını biliyorsun!.. dedi.

Musa:

− 40 yıl önce!.. dedi.

Âdem:

− Peki, Tevrat’ın içinde, “VE ÂDEM, RABBİNE ÂSİ OLDU DA ŞAŞIP KALDI” (20.Tâhâ: 121) âyetini buldun mu?.. diye sordu.

Musa dedi:

− Evet buldum.

Âdem:

− Öyle ise, Allâh’ın beni yaratmasından 40 sene önce, benim yapmamı üzerime takdir ettiği işi yapmamdan dolayı beni azarlayıp, kınıyorsun!.. dedi.

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem):

− Böylece Âdem, Musa’yı hüccet ile mağlup etmiştir.

* * *

Abdullah ibn Amr ibn As (radıyallâhu anh) şöyle dedi:

Ben Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem)’den duydum, şöyle buyurdu:

− Allâh mahlûkatın KADERLERİNİ semâları ve arzı yaratmasından 50 BİN sene EVVEL YAZMIŞTIR!..

Ebu Hureyre (radıyallâhu anh), Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu, dedi:

− Her birinde hayır olmakla beraber, Allâh’a göre kuvvetli mümin, kuvvetsiz müminden daha hayırlı ve sevimlidir. Sana yararlı şeyler üzerinde hırs ile çalış, Allâh’tan yardım iste, acze düşme!

EĞER SANA BİR ŞEY, BİR MUSÎBET GELİP İSÂBET EDERSE, “KEŞKE ben böyle yapmasaydım, böyle olurdu” deme!.. Fakat; “ALLÂH BÖYLE TAKDİR ETMİŞ, O DİLEDİĞİNİ YAPAR!..” de!

Zira bu “KEŞKE (...seydim)” kelimesi şeytanın amelini açar!..

* * *

Bu bölümde de “SÜNEN-İ TIRMIZΔ isimli hadis kitabından gene “Kader” konusundaki bir kısım hadîs-î şerîfleri naklediyoruz…

 

Abdullah bin Ömer (radıyallâhu anh)’dan rivayet edilmiştir:

Ömer (radıyallâhu anh):

− Yâ Rasûlullâh! Yapmakta olduğumuz işin, yeni oluşan bir iş veya bir başlangıç mı olduğu; yoksa önceden tamamlanan bir işte mi çalıştığımız kanaatindesin?..

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:

− Ey Hattaboğlu, önceden tamamlanan bir işte!.. Herkes kolaylıkla başaracaktır!.. Ne var ki saadet ehlinden olan saadet için çalışacak; şekavet ehlinden olan da şekavet için çalışacaktır!

* * *

Selman (radıyallâhu anh)’dan rivayet olunmuştur:

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:

− Kazayı ancak dua önler; ve ömrü yalnız iyilik artırır!..

* * *

Ebu Hizâme (radıyallâhu anh)’dan rivayet edilmiştir:

Bir adam Rasûlullâh’a gelerek sordu:

− Yaptırdığımız afsun (okunma)ların, tedavide kullandığımız ilaçların ve tuttuğumuz perhizlerin, Allâh’ın kaderinden herhangi bir şeyi önleyeceği görüşünde misin?..

− ONLAR DA ALLÂH’IN KADERİNDENDİR!..

− Âdemoğlu, yanıbaşında 99 ölüm olduğu hâlde sûretlenmiştir!.. Şayet bu ölüm tehlikelerini atlatır ise, ihtiyarlığa düşer ve neticede ölür!..

* * *

Hz. Âli (radıyallâhu anh)’dan rivayet olmuştur:

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurmuştur:

− Kul dört esasa iman etmedikçe mümin olamaz!.. Allâh’tan başka ilâh olmadığına, benim Rasûlü olup Hak ile gönderdiğine, ölüme ve öldükten sonra yaşamaya ve kadere iman edecek.

* * *

Câbir bin Abdullah (radıyallâhu anh)’dan rivayet edilmiştir:

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurmuştur:

− Bir kul, hayrı ve şerri ile kadere iman etmedikçe; kendisine isâbet edenin ondan şaşmasına; kendisine isâbet etmeyenin de ona isâbet etmesine kesinlikle imkân olmadığını bilmedikçe; mümin olmaz!..

* * *

Abdullah bin Amr (radıyallâhu anh)’dan rivayet edilmiştir:

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) elinde iki kitap (tutuyormuşcasına) üzerimize çıkageldi ve:

− Bu kitabın ne olduğunu biliyor musunuz?.. buyurdu.

− Hayır yâ Rasûlullâh, ancak bize bildirirsen... dedik.

Bunun üzerine sağ elindeki kitap için;

− Bu, Âlemlerin Rabbi’nden bir kitaptır!.. Cennete gireceklerin adları, baba ve kabilelerinin isimleri, bu kitapta mevcuttur!.. Orada son kişilerine kadar icmâlen yazılmıştır ki, artık onlar kesinlikle arttırılmayacak ve eksiltilmeyecektir!..

Sonra sol elindeki kitap için de;

− Bu da Âlemlerin Rabbi’nden bir kitaptır. Cehenneme gireceklerin adları, baba ve kabilelerinin isimleri bu kitapta mevcuttur. Orada son kişilerine kadar icmâlen yazılmıştır. Artık onlar asla arttırılmayacak ve eksiltilmeyecektir!..

− Yâ Rasûlullâh, durum önceden tamamlanmış ise; o hâlde amel neye yarar?..

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:

− Doğru olun ve mutedil davranın. Çünkü cennete girecek kişi, her ne amel işlemiş olursa olsun, onun ameli cennet ehlinin ameli ile son bulacaktır!.. Cehenneme girecek kişi de, ne amel işlemiş olursa olsun cehennem ehlinin ameli ile ameline son verecektir!.. Rabbimiz KULLARIN KADERİNİ TAYİN ETMİŞTİR!.. Bir bölük cehennemdedir!..

* * *

İbn-i Mes’ûd (radıyallâhu anh)’dan:

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) bize hutbe irâd ederek:

− Hiçbir şey, hiçbir şeye hastalığını bulaştıramaz!..

Bunun üzerine bir Arabî sordu:

− Yâ Rasûlullâh, haşefesi uyuzlu erkek deveyi ağıla alıyoruz ve sonra bütün develeri uyuz yapıyor!..

Rasûlullâh şöyle buyurdu:

− O hâlde birinci deveyi uyuz yapan kimdir?.. Advâ ve sefer yoktur!.. ALLÂH HER NEFSİ YARATMIŞ ONUN HAYATINI, RIZKINI, KARŞILAŞACAKLARINI TAKDİR ETMİŞTİR!

* * *

Buharî’den; Ebu Hureyre (radıyallâhu anh)’dan:

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurmuştur:

− Hiçbir kişiyi, onun güzel işi ve ibadeti cennete koyamaz!..

Bunun üzerine ashabı sordu:

− Seni de mi koymaz yâ Rasûlullâh?..

Rasûl-ü Ekrem şöyle cevap verdi:

− Evet, beni de!.. Allâh’ın fazlı ve rahmeti beni kuşattığı için cennete girerim. Bu sebeple ashabım, iş ve ibadetinizde ifrat ve tefritten sakının. Doğru yoldan gidip Allâh’a yaklaşınız. Sakın hiçbiriniz ölümü temenni etmesin!..

Çünkü o, hayır sahibi ise, hayrını arttırması umulur; günahkâr ise tövbe ederek ölmesi beklenebilir. (Tecrid-1918)

* * *

Abdullah bir Amr (radıyallâhu anh)’dan rivayet olunmuştur:

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:

− Muhakkak yüce Allâh yarattıklarını bir karanlık içinde yarattı. Sonra onlara nûrundan saçtı!.. Bu nûrdan nasibini alan kimse hidâyete erdi!.. Nasibini alamayan da dalâlete saptı!.. Bunun için ALLÂH’IN İLMİNE GÖRE KALEM KURUDU!.. (Tırmızî-2780)

* * *

Zeyd bin Sâbit (radıyallâhu anh) şöyle dedi:

Ben Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem)’den duydum, şöyle buyurdu:

− Eğer Allâh, sahibi olduğu göklerin halkını ve yerin halkını azaplandırsa idi, onlara zulmetmeden azap vermiş olurdu!..

Eğer, onlara merhamet etse idi, Allâh’ın rahmeti onlar için, kendileri için işledikleri amellerinin karşılığından daha hayırlı olurdu.

Ve eğer senin, Uhud Dağı kadar altının olup, hepsini Allâh yolunda harcamış olsaydın; sen, kaderin hepsine inanmadıkça ve SENİN BAŞINA GELMİŞ OLAN ŞEYLERİN GELMEMESİNİN MÜMKÜN OLMADIĞINI ve başına gelmemiş olan şeylerin de gelmesine imkân olmadığını bilmedikçe, kabul olmazdı. Keza anlatılan bu inançtan başka bir akîde üzerine ölürsen şüphesiz cehenneme gireceğini kesin olarak bilmedikçe, senden kabul edilmezdi. (İbn-i Mâceh, Mukaddime)

* * *

Surâka İbn Mâlik (radıyallâhu anh)’dan rivayet edildiğine göre, kendisi şöyle demiştir:

Ben Rasûl-ü Ekrem (sallâllâhu aleyhi vesellem)’e dedim ki:

− Yâ Rasûlullâh!.. AMEL, kaderleri çizen kalemin yazdığı mukadderatın cümlesinde mi ki, artık kalem onun işini tamamlamış ve kurumuştur?.. Yoksa AMEL (için geçmişte bir kader söz konusu olmayıp) istikbalde takınacağı tavra göre mi?..

Rasûlullâh (sallâllâhu aleyhi vesellem) buyurdu:

− FİİLİN, kader ile tespit edilmiş olan mukadderattan olup, kalemin yazıp kuruduğu hususlar içindedir!.. Herkes ne için yaratıldı ise ona müyesser kılınır!.. (İbn-i Mâceh, Mukaddime)

 

AHMED HULÛSİ

1986