"Euzü Billahi mineş şeytanir racim"

BismillahirRahmanirRahıym

1. Haa, Miiiym;

   Ha (hayat), Miiim (ilim - Hakikat-i Muhammedî);

2. Vel Kitabil mubiyn;

   Kitab-ı Mubiyn (apaçık Sünnetullâh ve hakikati Bilgisi).

3. İnna enzelnahu fiy leyletin mübareketin inna künna münziriyn;

   Biz Onu mübarek bir gecede (“yok”luk hâlinin yaşandığı anda) inzâl ettik! Uyaranlar biziz!

4. Fiyha yüfreku küllü emrin Hakiym;

   Bütün işlerin hikmeti onda (o “yok”luk hâli içinde) fark edilir;

5. Emren min ındiNA* inna künna mursiliyn;

   İndîmizden hüküm ile! (Rasûlleri) irsâl edenler biziz!

6. Rahmeten min Rabbik* inneHU HUves Semiy’ul ‘Aliym;

   (İrsâl olanın) Rabbinden Rahmet olarak! Muhakkak ki O, “HÛ”; Semi’dir, Aliym’dir.

7. Rabbis Semavati vel Ardı ve ma beynehüma* in küntüm mukıniyn;

   Semâların, arzın ve ikisi arasındakilerin Rabbidir... Yakîne erenlerdenseniz!

8. Lâ ilâhe illâ HUve yuhyiy ve yümiyt* Rabbüküm ve Rabbü abaikümül evveliyn;

   Tanrı yok; sadece “HÛ”; diriltir ve öldürür! Rabbinizdir ve atalarınızın da rabbidir!

9. Belhüm fiy şekkin yel’abun;

   Hayır, onlar kuşkulu yaşam içinde, (dünya hayatıyla) eğlenip duruyorlar.

10. Fertekıb yevme te’tis Semau Bi duhanin mubiyn;

    Semânın apaçık bir duhân (duman) olarak geleceği (insanî hakikatin fark edileceği) süreci gözetle!

11. Yağşen Nas* hazâ azâbün eliym;

    İnsanları kaplar! Bu feci bir azaptır (hakikatin fark edilip gereğinin uygulanmamış olması yüzünden)!

12. Rabbenekşif ‘annel azâbe inna mu’minun;

    “Rabbimiz! Azap veren hâlden bizi çıkar; doğrusu biz iman edenleriz (artık)!”

13. Enna lehümüz Zikra ve kad caehüm Rasûlün mubiyn;

    Onlar nerede bu durumda, düşünüp ders almak nerede? Hâlbuki onlara apaçık bir Rasûl de gelmişti...

14. Sümme tevellev ‘anhu ve kalu muallemün mecnun;;

    Sonra Ondan yüz çevirdiler ve: “Öğretilmiş bir cinnîdir” dediler.

15. İnna kâşifül azâbi kaliylen inneküm ‘aidun;

    Muhakkak ki biz o azabı birazcık açıp kaldırırız... (Ne var ki) siz eski hâlinize geri dönersiniz.

16. Yevme nebtışul batşetel kübra* inna müntekımun;

    O süreçte (semânın apaçık bir duman olarak geldiğinde) en büyük yakalayışla yakalarız... Muhakkak ki biz yapılan suçların sonuçlarını yaşatanız!

17. Ve lekad fetenna kablehüm kavme fir’avne ve caehüm Rasûlün keriym;

    Andolsun ki onlardan önce Firavun kavmini de güç işlerle denedik... Onlara kerîm bir Rasûl gelmişti.

18. En eddu ileyye ıbadAllâh* inniy leküm Rasûlün emiyn;

    “Allâh’ın kullarını bana teslim edin... Muhakkak ki ben güvenilir Rasûlüm...” (dedi).

19. Ve en lâ ta’lu alAllâhi* inniy atiyküm Bi sultanin mubiyn;

    “Allâh’a karşı üstünlük taslamayın (Rasûle isyan etmeyin)... Size apaçık karşı konulamaz delil ortaya koydum.”

20. Ve inniy ‘uztü Bi Rabbiy ve Rabbiküm en tercumun;

    “Beni taşlayarak öldürme arzunuzdan Rabbim (Hakikatim olan Esmâ kuvvesine) ve sizin de Rabbiniz olana (hakikatinize) sığındım.”

21. Ve in lem tu’minu liy fa’tezilun;

    “Bana iman etmediyseniz, hiç olmazsa benden uzaklaşın!”

22. Fedea Rabbehu enne haülai kavmün mücrimun;

    (Musa da) Rabbine yöneldi: “Bunlar suçlu (şirk koşan) bir toplum!”

23. Feesri Bi ‘ıbadiy leylen inneküm müttebe’un;

    (Rabbi dedi ki): “Kullarımı gece oradan yürüt (uzaklaştır)... Muhakkak ki siz izleneceksiniz.”

24. Vetrukil bahre rehva* innehüm cündün muğrakun;

    “Denizi açık olduğu hâlde bırak... Muhakkak ki onlar boğulmuş bir ordudur.”

25. Kem tereku min cennatin ve ‘uyun;

    Nice cennet (bahçe) ve gözelerini terk ettiler.

26. Ve züru’ın ve mekamin keriym;

    Nice ekinler ve güzel mekânlarını da...

27. Ve na’metin kânu fiyha fakihiyn;

    Keyif aldıkları nice nimeti de!

28. Kezâlike ve evrasnâha kavmen âhariyn;

    İşte böyle... Onları başka bir topluma miras kıldık.

29. Fema beket aleyhimüs Semaü vel Ardu ve ma kânu münzariyn;

    Onlara (bedensellikte boğulanlara) semâ ve arz ağlamadı ve onlar nazar edilenlerden olmadılar.

30. Ve lekad necceyna beniy israiyle minel azâbil mühiyn;

    Andolsun ki İsrailoğullarını o aşağılayıcı azaptan kurtardık...

31. Min fir’avn* innehu kâne aliyen minel müsrifiyn;

    Firavun’dan (benliğin sembolü)! Muhakkak ki O, üstünlük taslayan, israf edenlerden (hakikatindeki kuvveleri boşa harcayan) idi.

32. Ve lekadıhternahüm alâ ‘ılmin alel alemiyn;

    Andolsun ki onları (İsrailoğullarını), bir İLİM ile âlemlere (insanlar) üstün seçtik!

33. Ve ateynahüm minel âyâti ma fiyhi belaun mubiyn;

    Onlara içinde apaçık bir imtihan olan işaretlerden verdik.

34. İnne haülai le yekulun;

    Muhakkak ki bunlar şöyle derler:

35. İn hiye illâ mevtetünel ula ve ma nahnu Bi münşeriyn;

    “O ilk ölümümüzden ilerisi yok; biz ölüm sonrasında diriltilecek değiliz!”

36. Fe’tu Bi abaina in küntüm sadikıyn;

    “Eğer sözünüz doğruysa haydi atalarımızı getirin!”

37. Ehüm hayrun em kavmü tübbe’ın velleziyne min kablihim* ehleknahüm, innehüm kânu mücrimiyn;

    Onlar mı daha hayırlı yoksa Tubba’ (Yemen hükümdarına verilen ad) halkı ve onlardan (Tubba’ halkından) öncekiler mi? Onları helâk ettik! Muhakkak ki onlar suçlular (şirk ehli) idiler.

38. Ve ma hâlâknes Semavati vel Arda ve ma beynehüma la’ıbiyn;

    Semâları, arzı ve ikisi arasında olanları oyun olsun diye halketmedik...

39. Ma hâlâknahüma illâ Bil Hakkı ve lâkinne ekserehüm lâ ya’lemun;

    Biz onları yalnızca Hak (Esmâ özelliklerimizin açığa çıkışı) olarak yarattık! Ne var ki onların çoğunluğu (bu hakikati) bilmezler.

40. İnne yevmel fasli miykatühüm ecme’ın;

    Belirlenmiş ayırt etme sürecinde onların hepsi bir araya gelecektir.

41. Yevme lâ yuğniy mevlen an mevlen şey’en ve lâ hüm yünsarun;

    Dostun dostundan bir şey uzaklaştıramadığı süreçtir o! Onlara yardım da olunmaz...

42. İlla men rahımAllâh* inneHU HUvel ‘Aziyzur Rahıym;

    Allâh’ın rahmet ettikleri müstesna... Muhakkak ki O, “HÛ”; Aziyz’dir,Rahıym’dir.

43. İnne şeceretez zakkum;

    Gerçek ki zakkum ağacı,

44. Ta’amül esiym;

    Esîm’in (Hakikatini inkâr edenin) yiyeceğidir!

45. Kel mühl* yağliy fiyl butun;;

    Erimiş maden gibidir; karınlarda kaynar.

46. Keğalyil hamiym;

    Kaynar suyun kaynaması gibi.

47. Huzûhü fa’tiluhu ila sevail cahım;

    “Tutun onu da yakan ateşin ortasına sürüyerek götürün...”

48. Sümme subbu fevka re’sihi min azâbil hamiym;

    “Sonra da, o kaynar suyun azabını onun başından aşağı dökün!”

49. Zuk* inneke entel ‘Aziyzül Keriym;

    “Tat! Sen (güya) Aziyz’din, Keriym’din!”

50. İnne hazâ ma küntüm Bihi temterun;

    “İşte bu, şüpheyle karşıladığınız (iman etmediğiniz) şeydir!”

51. İnnel müttekıyne fiy mekamin emiyn;

    Muhakkak ki korunmuş olanlar, güvenliktedirler.

52. Fiy cennatin ve ‘uyun;

    Cennetlerde ve gözelerdedirler!

53. Yelbesûne min sündüsin ve istebrakın mütekabiliyn;

    Karşılıklı olarak ince ipekten ve parlak atlastan giyerler.

54. Kezâlik* ve zevvecnahüm Bi hurin ıyn;

    İşte böyle... Onları (Esmâ kuvvesi olarak açığa çıkan şuur varlık insanı) Hur-i Iyn olanlar (üstün ve net görüş {FUAD} özelliklerine sahip bedenler) ile eşleştirdik!

55. Yed’une fiyha Bi külli fakihetin aminiyn;

    Onda, güvenli ortamdakiler olarak her çeşit meyveyi (marifetlerini açığa çıkarmayı) isterler.

56. Lâ yezûkune fiyhelmevte illel mevtetel ula* ve vekahüm azâbel cahım;

    Onda, ilk ölümden başka ölüm tatmazlar (ölümsüzdürler)! Onları yanma azabından korumuştur.

57. Fadlen min Rabbik* zâlike hüvel fevzül ‘azıym;

    Rabbinden bir lütuf olarak! İşte bu, azîm kurtuluşun ta kendisidir!

58. Feinnema yessernahü Bi lisanike leallehüm yetezekkerun;

    Biz Onu lisanın olarak kolaylaştırdık, umulur ki üzerinde düşünürler diye.

59. Fertekıb innehüm murtekıbun;

    Seyret bekle! Muhakkak ki onlar da beklemektedirler.