17. “…ve nahnu akrebu ileyhi min hablil veriyd” (50.Kaf: 16)
“…Biz ona, şah damarından daha yakınız!”
18. “…ve HUve me’akum eyne ma küntüm*…” (57.Hadiyd: 4)
“…Nerede olursanız O sizinle (hakikatinizin Esmâ ül Hüsnâ’sıyla varolması sonucu) beraberdir! (Mâiyet sırrına işaret).”
19. “…feeynemâ tüvellû fesemme VECHULLÂH…” (2.Bakara: 115)
“…Ne yana dönersen Vechullâh karşındadır (Allâh Esmâ’sının açığa çıkışıyla karşı karşıyasın)!..”
20. “…elâ inneHU Bi külli şey’in Muhıyt” (41.Fussilet: 54)
“…Dikkat edin! Muhakkak ki O, Bi-küllî şey’in (her şeyin Esmâ özellikleri ile varlığını meydana getiren olarak)Muhiyt’tir (ihâta eder)!”
21. “Ve ma hâlâknesSemavati vel Arda ve ma beynehüma illâ BilHakk*…” (15.Hicr: 85)
“Biz, semâları ve arzı ve ikisi arasındakileri Hak olarak yarattık!..”
22. “…kulillâhu sümme zerhüm fiy havdıhim yel’abun” (6.En’am: 91)
“… ‘Allâh’ de, sonra bırak onları daldıklarında oynayıp dursunlar!”
23. “…ve ma rameyte iz rameyte ve lakinnALLÂHe rema…” (8.Enfâl: 17)
“…(Oku) attığında sen atmadın, atan Allâh’tı!..”
24. “Lâ yüs’elu amma yef’alu…” (21.Enbiyâ’: 23)
“Yaptığından soru sorulmaz!..”
25. “…yahlüku mâ yeşa’*…” (42.Şûrâ: 49)
“…Dilediğini yaratır…”
26. “…innAllâhe yef’alu ma yüriyd” (22.Hac: 14)
“…Kesinlikle Allâh irade ettiğini yapar (ilminden açığa çıkmasını irade ettiğini kudretiyle oluşturur; İlim - İrade - Kudret).”
27. “…ve yef’alullahu ma yeşa’” (14.İbrahiym: 27)
“…Allâh dilediğini yapar!”
28. “…ve ennAllâhe yehdiy men yüriyd” (22.Hac: 16)
“…Muhakkak ki Allâh kimi dilerse onu hakikate yönlendirir, hidâyet eder.”
29. “…yehdillâhu linûriHİ men yeşâ’*…” (24.Nûr: 35)
“...Allâh (insanın hakikati olan Esmâ mertebesi) dilediği kimseyi kendi nûruna (kendi hakikati ilmine) erdirir!”
30. “Men yehdillâhu fe “HU”vel mühtediy*…” (7.A’raf: 178)
“Allâh kime hidâyet eder ise, odur hakikate eren!..”
31. “Ve men yehdillâhu fema lehu min mudıll*…” (39.Zümer: 37)
“Allâh kime hidâyet ederse, kimse onu saptıramaz!..”
32. “…ve yehdiy ileyHİ men yüniyb” (42.Şûrâ: 13)
“…kendine yönelenleri de hakikate erdirir!”
33. “Yü’til Hıkmete men yeşâu, ve men yü’tel Hıkmete fekad utiye hayren kesiyra* ve ma yezzekkeru illâ ülül elbab” (2.Bakara: 269)
“Hikmeti dilediğine verir. Kime Hikmet verilmişse ona çok hayır verilmiştir. Bunu, derin düşünebilen akıl sahiplerinden gayrısı anlamaz.”
34. “…Allâhu yectebiy ileyHİ men yeşau…” (42.Şûrâ: 13)
“…Allâh dilediğini kendine seçer…”