"Euzü Billahi mineş şeytanir racim"

BismillahirRahmanirRahıym

1. VezZâriyati zerva;

   Andolsun o tozutup savuranlara.

2. FelHamilati vıkra;

   O ağırlık taşıyanlara.

3. FelCariyati yüsra;

   O kolayca akıp gidenlere.

4. FelMukassimati emra;

   Hükmü taksim edenlere!

5. İnnema tu’adune le sadık;

   Vadolunduğunuz elbette kesinlikle gerçektir!

6. Ve inned diyne le vakı’;

   Muhakkak ki Din (sistem) mutlaka bir realitedir!

7. Ves Semai zatil hubük;

   O (çeşitli düşüncelerden oluşmuş) yollarla dolu semâ (bilinç)!

8. İnnekum lefiy kavlin muhtelif;

   Muhakkak ki siz çeşitli görüşler içindesiniz!

9. Yü’fekü anhu men üfik;

   Çevrilmiş kimse Ondan döndürülür!

10. Kutilel harrasun;

    Ölsün o yalancılar!

11. Elleziyne hüm fiy ğamretin sahun;

    Onlar ki cehalet ve körlük içinde ne yaptığını bilmeyenlerdir!

12. Yes’elune eyyane yevmud diyn;

    “Din süreci ne zamandır?” diye sorarlar.

13. Yevme hüm alen nari yüftenun;

    O süreçte onlar ateşte kıvranırlar!

14. Zûku fitnetekum* hazelleziy küntüm Bihi testa’cilun;

    (Zebânîler der ki): “Azabınızı tadın! İşte o acele istediğiniz buydu!”

15. İnnel muttekıyne fiy cennatin ve ‘uyun;

    Muhakkak ki korunanlar cennetlerde ve kaynaklardadırlar.

16. Ahıziyne ma atahüm Rabbühüm* innehüm kânu kable zâlike muhsiniyn;

    Rablerinin kendilerine verdiğini alıcılar olarak (içten dışa çıkış olarak)! Muhakkak ki onlar bundan önce muhsindiler.

17. Kânu kaliylen minel leyli ma yehce’un;

    Geceden az bir bölümde uyurlardı.

18. Ve Bil eshari hüm yestağfirun;

    Seherlerde istiğfar ederlerdi.

19. Ve fiy emvalihim hakkun lissaili vel mahrum;

    Onların mallarında talep eden ve sıkıntıda olan için bir hak vardı.

20. Ve fiyl Ardı ayatun lilmukıniyn;

    İkân sahiplerine arzda (bedende) işaretler vardır!

21. Ve fiy enfüsiküm* efela tubsırun;

    Nefslerinizde (Benliğinizin hakikati)! Hâlâ (fark etmiyor) görmüyor musunuz?

22. Ve fiys Semai rizkuküm ve ma tu’adun;

    Yaşam gıdanız da, vadedilen şey de semâdadır (bilincinizden yaşanacaktır)!

23. FeveRabbis Semai vel Ardı innehu lehakkun misle ma ennekum tentıkun;

    Semânın ve arzın Rabbine yemin ederim ki, kesinlikle o (bildirilen gelecektekiler), sizin konuşmanız kadar olağan bir gerçektir.

24. Hel etake hadiysü dayfi İbrahiymel mükremiyn;

    İbrahim’in şerefli kılınmış konuklarının haberi sana geldi mi?

25. İz dehalu aleyhi fekalu Selâma* kale Selâm* kavmun münkerun;

    Hani Onun yanına girdiklerinde: “Selâm” dediler... (İbrahim de): “Selâm” dedi... “Rastlanmadık birileri (diye düşündü).”

26. Ferâğa ila ehlihi fecae Bi ‘ıclin semiyn;

    Ailesine yöneldi de semiz (kızartılmış) bir buzağı eti getirdi.

27. Fekarrebehu ileyhim kale ela te’kûlun;

    Onu onlara yaklaştırıp: “Yemeyecek misiniz?” dedi.

28. Feevcese minhüm hıyfeten, kalu lâ tehaf* ve beşşeruhu Bi ğulamin ‘aliym;

    (Yemediklerini görünce İbrahim’in içine) onlardan bir korku düştü! “Korkma” dediler ve Onu Aliym bir erkek çocuk ile müjdelediler.

29. Feakbeletimraetuhu fiy sarretin fesakket vecheha ve kalet ‘acûzun ‘akıym;

    Bu yüzden (İbrahim’in) karısı çığlık içinde misafirlerin yanına döndü de, (ellerini utanarak) yüzüne kapatıp dedi ki: “(Ben) kısır bir ihtiyar kadınım!”

30. Kalu kezâliki, kale Rabbük* inneHU HUvel Hakiymul ‘Aliym;

    (İbrahim’in misafiri melekler) dediler ki: “İşte böyle! (Bunu) Rabbin dedi... Muhakkak ki O, Hakiym’dir, Aliym’dir.”

31. Kale fema hatbukum eyyuhel murselun;

    (İbrahim): “Ey irsâl olunanlar... (Esas) işiniz (amacınız) nedir?” dedi.

32. Kalu inna ursilna ila kavmin mucrimiyn;

    Dediler ki: “Doğrusu biz suçlu bir toplum için irsâl olunduk!”

33. Linursile aleyhim hıcareten min tıyn;

    “Tepelerine balçıktan taşlar (lavlar) geçirelim diye.”

34. Musevvemeten ‘ınde Rabbike lilmusrifiyn;

    “Rabbinin indînde, (hakikate ermeleri için verilmiş kuvveleri) israf edenler için işaretlenmiş (taşlar)!”

35. Feahrecna men kâne fiyha minel mu’miniyn;

    Biz de, orada iman edenlerden kim varsa çıkardık.

36. Fema vecedna fiyha ğayre beytin minel müslimiyn;

    Zaten orada bir evden başkasında teslim olmuşlardan bulamadık!

37. Ve terekna fiyha ayeten lilleziyne yehafunel azâbel eliym;

    Orada o elim azaptan korkanlara bir işaret terk ettik.

38. Ve fiy Musa iz erselnahu ila fir’avne Bi sultanin mubiyn;

    Musa’da da... Hani Onu Firavun’a apaçık bir delil olarak irsâl etmiştik.

39. Fetevella Bi rüknihi ve kale sahırun ev mecnun;

    Erkânı ile birlikte yüz çevirdi ve dedi ki: “Bir büyücü yahut mecnun!”

40. Feehaznahu ve cunudehu fenebeznahüm fiyl yemmi ve huve muliym;

    Bunun üzerine onu ve ordusunu yakaladık da onları denize attık... O pişmanlıkla kendi kendini yeriyordu!

41. Ve fiy ‘Adin iz erselna aleyhimur riyhal ‘akıym;

    Ad’da da... Hani onların üzerine o hayır ve bereketi olmayan rüzgârı (hortum) irsâl etmiştik...

42. Ma tezeru min şey’in etet aleyhi illâ ce’alethu kerremiym;

    Üzerine geldiği hiçbir şeyi ayakta bırakmıyor, onu un ufak kılıyordu!

43. Ve fiy Semude iz kıyle lehüm temette’u hattâ hıyn;

    Semud’da da... Hani onlara: “Bir süreye kadar yararlanın” denilmişti.

44. Fe ‘atev ‘an emri Rabbihim feehazethümus sa’ıkatu ve hüm yenzurun;

    Rablerinin emrine itaattan çıktılar! Bunun üzerine onlar bakıp dururlarken kendilerini yıldırım yakalayıverdi.

45. Femesteta’u min kıyamin ve ma kânu muntasıriyn;

    Ne ayakta kalmaya güçleri yetti ve ne de yardım gördüler!

46. Ve kavme Nuhın min kabl* innehüm kânu kavmen fasikıyn;

    Daha önce de Nuh kavmi... Muhakkak ki onlar inancı bozuk bir toplumdu!

47. VesSemae beneynaha Bi eydin ve inna lemusi’un;

    Semâya (Evren’e ve de beyin kapasitesine) gelince, onu elimizle bina ettik ve muhakkak ki biz genişleticileriz (boyutsal oluşumlarla - varlıklarla - idrakını genişletmek suretiyle, beyindeki kullanılır alanın genişlemesiyle)!

48. Vel Arda feraşnaha fenı’mel mahidun;

    Arzı da (enerji hatları - sinir sistemiyle) döşedik... Ne güzel döşeyenleriz!

49. Ve min külli şey’in halakna zevceyni leallekum tezekkerun;

    Her şeyi iki eşten (pozitif - negatif güç; gen sarmalını oluşturan çiftten) yarattık... Belki hatırlayıp düşünürsünüz diye.

50. Fefirrû ilAllâh* inniy leküm minhu neziyrun mubiyn;

    “(Bedensellik dünyanızdan) Allâh’a firar edin! Ben kesinlikle, O’ndan size apaçık bir uyarıcıyım!”

51. Ve lâ tec’alu meAllâhi ilâhen âhar* inniy leküm minhu neziyrun mubiyn;

    “Allâh yanı sıra tanrı oluşturmayın! Ben kesinlikle, O’ndan size apaçık bir uyarıcıyım!”

52. Kezâlike ma etelleziyne min kablihim min Rasûlin illâ kalu sahırun ev mecnun;

    İşte (gerçek durum) böyle! Onlardan öncekilere de (Allâh’a, hakikatlerine çağıran) herhangi bir Rasûl geldiğinde, mutlaka: “Bu büyücü veya mecnun” dediler.

53. Etevasav Bih* belhüm kavmun tağun;

    Bunu (genetik olarak) birbirlerine tavsiye mi ettiler! Hayır, onlar taşkınlık içinde olan bir toplumdur!

54. Fetevelle anhüm fema ente Bi melum;

    Onlardan yüz çevir! Sen (bu yüzden) kınanacak değilsin.

55. Ve zekkir feinnez zikra tenfe’ul mu’miniyn;

    Hatırlat! Muhakkak ki hatırlatma iman edenlere fayda verir!

56. Ve ma halaktül cinne vel inse illâ liya’budun;

    Ben cini ve insi yalnızca (Esmâ özelliklerimi açığa çıkarmak suretiyle) kulluk etmeleri için yarattım!

57. Ma uriydü minhüm min rizkın ve ma uriydü en yut’ımun;

    Ben onlardan yaşam gıdası istemiyorum; Beni beslemelerini de istemiyorum.

58. İnnAllâhe HUverRezzâku ZulKuvvetil Metiyn;

    Muhakkak ki Allâh; “HÛ” Rezzâk’tır, Zül Kuvvet’il Metiyn’dir.

59. Feinne lilleziyne zalemu zenuben misle zenubi ashâbihim fela yesta’cilun;

    Muhakkak ki zâlim olanlar, (kendilerinden önceki geçmiş) arkadaşlarının payları benzeri (azaptan) paylarını alacaklardır! Acele etmesinler.

60. Feveylun lilleziyne keferu min yevmihimülleziy yû’adun;

    Kendilerine vadolunan (uyarıldıkları) o süreçlerinin azabından dolayı yazıklar olsun o Hakikati inkâr edenlere!