Sayfayı Yazdır

23 - Mu'minûn Sûresi

"Euzü Billahi mineş şeytanir racim"

BismillahirRahmanirRahıym

  1. Gerçek şu ki, iman edenler, kurtulmuştur!

  2. Onlar (iman edenler) salâtlarında hakkıyla Allâh’ı müşahede etmenin yaşantısı içindedirler;

  3. Onlar boş laf ve boş işlerden yüz çeviricidirler;

  4. Onlar arınmak - saflaşmak (zekât) için ne gerekirse yaparlar;

  5. Onlar cinsel organlarını evlilik dışı ilişkilerden korurlar.

  6. Eşleri veyahut sağ ellerinin mâlik oldukları müstesna... Çünkü onlar kınanmış değillerdir.

  7. Artık kim bundan ötesini (daha değişiğiyle seks arzusu) isterse, işte onlar haddini aşanların ta kendileridirler.

  8. Ayrıca onlar (o iman edenler) ki kendilerine emanet edilmiş olana ihanet etmeyip, verdikleri sözlere uyarlar.

  9. Yine onlar ki salâtlarını muhafaza ederler (Allâh’a yönelişleri - müşahedeleri süreklidir).

  10. İşte onlardır vârisler!

  11. Ki, Firdevs’e (cennet yaşamına) vâris olmuş bu kimseler orada sonsuza dek yaşarlar.

  12. Andolsun ki insanı tıyn’den (balçıktan; su + mineral terkibinden) meydana gelen bir sülaleden (sperm - genetik yapıdan) yarattık.

  13. Sonra onu sağlam bir karargâhta bir nutfe oluşturduk.

  14. Sonra o nutfeyi bir alaka (genetik yapılı embriyo) yarattık, sonra o alakayı bir mudga (bir çiğnemlik et) yarattık, sonra o mudgaya kemikler yarattık, nihayet o kemiklere de et giydirdik... Sonra onu bir başka (ruhun oluşumu) ile inşa ettik... Yaratıcıların en güzeli Allâh, ne yücedir!

  15. Sonra, muhakkak ki siz bunun ardından elbette öleceksiniz (biyolojik bedensiz yaşama geçeceksiniz).

  16. Sonra, kesinlikle siz kıyamet sürecinizde (olarak ölümün akabinde) bâ’s olunacaksınız (yeni bir beden yapıyla yeni bir boyutta yer alacaksınız).

  17. Andolsun ki fevkinizde yedi yol (yedi bilinç mertebesinin yaşam yolu - evrendeki tüm yaratılmışlar bu yedi düzeyden birini yaşar) yarattık... Onların halkedilişinden gâfiller değiliz.

  18. Semâdan belli bir ölçü ile su inzâl ettik de onu arzda durdurduk (arza - bedene onunla hayat verdik)... Doğrusu onu gidermeye de elbette Kaadirleriz.

  19. Onunla sizin için hurma ağaçlarından ve üzümlerden bahçeler (cennetler - şuur boyutunun yaşanası güzellikleri) inşa ettik... Onlarda sizin için birçok meyveler (marifetler, kemâlâtlar) vardır ve onlardan yiyorsunuz da.

  20. Ve (yine o su ile) Tur-i Sîna’dan (Musa’ın Rabbiyle buluştuğu mahal) çıkan, yağ veren ve yiyenler için bir katık olan (zeytin) ağaç. (İncirin, teklikteki çokluk sembolüne karşı zeytin de direkt teklik sembolü olarak değerlendirilir, tasavvuf düşüncesinde.)

  21. En’amda (kurban olabilecek çiftlik hayvanları; bedendeki o tür kuvveler) da sizin için elbette bir ibret vardır... Onların karınlarında olanlardan sizi besleriz... Onlarda sizin için pek çok menfaatlar vardır ve onlardan yersiniz de.

  22. Onların (hayvanların) üzerinde ve gemilerin üzerinde yüklenilip taşınıyorsunuz.

  23. Andolsun ki Nuh’u kavmine irsâl ettik de (o kavmine) dedi ki: “Ey kavmim! Allâh’a kulluk edin (bunu fark edin)! “”nun gayrı olarak bir tanrınız olamaz! Hâlâ ittika etmiyor musunuz = korkup korunmuyor musunuz?”

  24. Onun (Nuh’un) kavminden, hakikat bilgisini inkâr eden geleneksel toplumun ileri gelenleri dedi ki: “Bu sizin gibi beşerden başka değil... Size üstünlük murat ediyor... Eğer Allâh dileseydi (bir beşer irsâl etmek yerine) elbette melekler inzâl ederdi... Biz ilk atalarımızdan böyle bilgi duymadık.”

  25. “O kendisinde cinnet olan (cin etkisindeki) bir adam... Bir süre Onu gözetleyin bakalım.”

  26. (Nuh) dedi ki: “Rabbim! Beni yalanlamalarına karşın yardım et bana.”

  27. Bunun üzerine Ona (Nuh’a) vahyettik ki: “Gözlerimiz olarak (gözetimimiz anlamına gelse de burada mâiyet sırrına işaret vardır) ve vahyimizle gemiyi yap... İş başladığında (sular yükseldiğinde) ve fırın kaynadığı (buhar kazanı mı vardı acaba) vakit, her eşi olandan bir çift ve onlardan, aleyhine daha önce hüküm verilmiş olanlar hariç ehlini, gemiye al. Zâlimler hakkında benimle muhatap olma! Kesinlikle onlar boğulacaklardır.”

  28. “Sen ve seninle beraber olanlar gemiye yerleştiğinizde, de ki: ‘Hamd, bizi zâlimler topluluğundan kurtaran Allâh’a aittir.’”

  29. “Ve de ki: ‘Rabbim, mübarek bir mahale yerleştir beni... Sen yerleştirenlerin en hayırlısısın.’”

  30. Muhakkak ki bunda işaretler vardır... Biz elbette sınarız (ki kişi kendi kapasitesini görsün).

  31. Sonra, onların ardından başka bir nesil inşa ettik.

  32. İçlerinde: "Allâh'a kulluk edin... O'nun gayrından bir tanrınız yoktur... Hâlâ (yaptıklarınızın sonuçlarını yaşamaktan) korkup korunmuyor musunuz?" (diyen) kendilerinden bir Rasûl irsâl ettik.

  33. Onun kavminden hakikat bilgisini inkâr edenler, sonsuz geleceklerini yaşamayı yalanlayanlar ve dünya hayatında refaha - imkânlara kavuşturduğumuz o gelenekçi ileri gelenler dedi ki: "Bu sizin gibi bir beşerden başka değil... Sizin yediğinizden yiyor ve sizin içtiğinizden içiyor."

  34. “Andolsun ki, eğer sizin gibi bir beşere itaat ederseniz, muhakkak ki siz hüsrana uğrayanlar olursunuz.”

  35. (O Rasûl) size, öldüğünüz, toprak ve kemikler olduğunuzda, kesinlikle (yeni bir boyuta) çıkarılacağınızı mı vadediyor?”

  36. “Heyhat, heyhat böyle bir şeyin oluşması çok uzak!”

  37. “O (yaşam) sadece dünya hayatından ibarettir! Ölümümüz de yaşamımız da buradadır! Bizim ölüm sonrasında, yeni bir şekilde yaşamamız söz konusu olamaz!”

  38. “O (Rasûl), Allâh’a iftira eden yalancıdır o! Biz Ona inanmayız!”

  39. (Rasûl) dedi ki: “Rabbim! Yardım et, beni yalanlamalarına karşın bana!”

  40. “Kısa bir süre sonra pişman olacaklardır” cevabını aldı.

  41. Korkunç ses dalgası onları Hak olarak yakaladı da, onları süprüntüye çevirdik! Zulmedenler kalabalığına, uzaklığın sonuçları yaşatılır!

  42. Sonra, onların ardından başka nesiller inşa ettik.

  43. Hiçbir topluluk ne ömrünü aşabilir, ne de erken gidebilir!

  44. Sonra Rasûllerimizi birbiri ardınca irsâl ettik... Her bir topluluğa kendi Rasûlü geldikçe, Onu yalanladılar... Biz de onları art arda helâk ettik (yaptıklarının sonucunu yaşattık); onları ibretlik hikâyeler kıldık... Uzak olmanın sonuçlarını yaşasınlar, iman etmeyen kalabalıklar!

  45. Sonra Musa’yı ve kardeşi Harun’u, delillerimiz ve karşı konulamaz potansiyel olarak, karşılarına çıkardık.

  46. Firavun’a ve onun ileri gelenlerine... Sadece kibirlilik tasladılar ve baş eğmeyen bir topluluk oldular.

  47. Hatta şöyle dediler: “Onların halkı bize kulluk ederken, bizim benzerimiz olan iki beşere mi iman edeceğiz?”

  48. O ikisini yalanladılar; bu yüzden de yok edilenlerden oldular.

  49. Andolsun ki, (İsrailoğulları) hakikate ersinler diye Musa’ya hakikat BİLGİsini verdik.

  50. Meryemoğlu’nu ve anasını bir mucize kıldık... Ve o ikisini akarsuyu olan yüksek bir yere yerleştirdik.

  51. Ey Rasûller... Temiz gıdalardan yiyin ve yararlı fiiller yapın... Muhakkak ki Ben, amellerinizi Aliym’im (amellerinizin karşılığı var).

  52. İşte şu tek bir ümmet olarak, sizin toplumunuzdur... Ben de sizin Rabbinizim, o hâlde (yaşatabileceklerimden) korunun!

  53. (Din - sistem tek iken) onlar muhtelif yorumlar hâlinde aralarında işlerini parçaladılar... Her grup kendi kabul ettikleriyle hoşnuttur.

  54. Bir süre onları kozaları içinde bırak!

  55. Sanıyorlar mı ki, zenginlik ve oğulları (dünya hayatının süslerini) kendilerine vermekle;

  56. Onlar için hayırlar (olsun diye) koşuşturuyoruz! Hayır, onlar farkında değiller!

  57. Onlar ki Rablerinin haşyetinden titreyenlerdir (hakikati müşahede sonucu).

  58. Onlar ki varlıklarındaki Rablerinin işaretlerine iman edenlerdir.

  59. Onlar ki Rablerine ortak koşmayanlardır (kendilerinde açığa çıkanın Rablerinin Esmâ’sı olduğu bilincindedirler - fenâfillâh).

  60. Onlar ki verdiklerini, Rablerine rücu edecekleri düşüncesiyle verirler.

  61. İşte onlar hayırlar için yarışırlar... Onlar hayır yapma yarışında öne geçenlerdir.

  62. Hiçbir bilince kapasitesinin üstündekini teklif etmeyiz... Hak olarak açığa çıkan (her birimin yaratılış amacına göre hak ettiğini gösteren) BİLGİ vardır... Onlara haksızlık yapılmaz!

  63. Fakat onların şuurları bundan koza içindedir... Bundan başka (nefsanî dürtülerle, bedensel zaaflarla) yapageldikleri o işler de vardır.

  64. Nihayet onların pişmanlıktan doğan itirafları içinde azaplarıyla yakaladığımızda, hemen yalvara-yakara feryat ederler.

  65. “Bugün feryat etmeyin! Muhakkak ki siz bizden yardım alamazsınız!”

  66. “İşaretlerim size bildiriliyordu da, siz topuklarınız üzerine gerisin geri dönüyordunuz.”

  67. “Ona, kibir taslayarak, geceleri hezeyan yaşıyordunuz!”

  68. O sözü gereğince düşünmediler mi? Yoksa atalarına gelmemiş bir şey kendilerine ilk defa mı geldi?

  69. Yoksa Rasûlleri tanımadıkları biri de, (bu yüzden) Onu inkâr mı ediyorlar?

  70. Yoksa: “Onda bir cinnet var” mı diyorlar? Bilakis, O kendilerine Hak olarak gelmiştir! Onların çoğunluğu Hak’tan hoşlanmazlar!

  71. Eğer Hak onların hevâlarına tâbi olsaydı; Semâlar, Arz ve onların arasında ne varsa elbette bozulur giderdi... Hayır, onlara Zikirlerini (hakikatlerini hatırlatan bilgiyi) verdik... Onlar kendi Zikirlerinden (hakikatlerinin bilgisinden) yüz çeviricilerdir.

  72. Yoksa onlardan bir ücret mi istiyorsun? Rabbinin bağışı daha hayırlıdır... O, yaşam gıdasıyla besleyen, en hayırlı olandır.

  73. Muhakkak ki sen, onları sırat-ı müstakime davet edersin.

  74. Sonsuz geleceklerine iman etmeyenler, o sırattan sapıyorlar.

  75. Eğer onlara merhamet edip de kendilerinden sıkıntılı hâllerini kaldırsak, mutlaka kör ve şaşkın hâlde, tuğyanları (hakikatlerine başkaldırı) içinde kalmaya devam ederler.

  76. Andolsun ki onları azap ile yakaladık... Rablerine boyun eğmediler ve yakarmadılar!

  77. Nihayet üzerlerine şiddetli bir azap sahibi bir kapı açtığımızda, birdenbire o azabın içinde ümitsiz kalıverirler.

  78. ”dur ki; sizin için sem’ (algılama melekesi), basarlar (gözler) ve fuadlar (Esmâ mânâ özelliklerini şuura yansıtıcılar - kalp nöronları) inşa etti... Ne az şükrediyorsunuz!

  79. ”dur ki; sizi arzda (bedende) yaratıp çoğalttı... O’na haşr olunacaksınız!

  80. ”dur dirilten ve öldüren... Gece ve gündüzün dönüşümü O’nun içindir... Hâlâ aklınız ermiyor mu?

  81. Ne var ki, onlar da öncekilerin söylediğinin benzerini söylediler.

  82. Dediler ki: “Ölüp, toprak ve kemikler olduğumuzda gerçekten yeni bir yapıyla yaşama devam edecek miyiz?”

  83. “Andolsun ki biz de bizden önceki atalarımız da bununla tehdit edildik. Bu eskilerin masallarından başka bir şey değil.”

  84. De ki: “Kim içindir arz ve onda olan kim? Eğer biliyorsanız (söyleyin).”

  85. “Allâh içindir”, diyecekler! De ki: “Hâlâ düşünüp değerlendirmeyecek misiniz?”

  86. De ki: “Yedi semânın Rabbi ve Aziym Arş’ın Rabbi kimdir?”

  87. “Allâh içindir”, diyecekler! De ki: “O hâlde korkup korunmaz mısınız?”

  88. De ki: “Her şeyin melekûtu (derûnu - içselliği), (ilim - kudret) elinde olan, (varlığıyla bizâtihi her şeyi) himaye edip koruyan, fakat kendisi korunmayan kimdir? Varsa ilminiz konuşun!”

  89. “Allâh içindir”, diyecekler! De ki: “Nasıl oluyor da (dünyanızla) büyüleniyorsunuz?”

  90. Hayır, biz onlara Hak olarak geldik... Onlarsa kesinlikle yalancılardır.

  91. Allâh çocuk edinmez! O yanı sıra bir tanrı da yoktur! Öyle olsaydı, her bir tanrı yarattığı ile bir yana gider; kimi kimine üstün gelirdi! Allâh onların tanımlamalarından Subhan’dır (ötedir)!

  92. Gaybı da şehâdeti de Bilen’dir... Onların ortak koşmalarından yücedir!

  93. De ki: “Rabbim, eğer onlara tehdit olundukları şeyi bana göstereceksen...”

  94. “O zaman beni zâlimler kavmi içinde tutma Rabbim!”

  95. Doğrusu biz, onları tehdit ediyor olduğumuz şeyi sana gösterecek güce sahibiz!

  96. Kötülüğü (bâtılı, göreselliği) en güzel olan (Hak, sistem bilinci) ile defet! Onların (seni) tanımlamalarını biliriz.

  97. Ve de ki: “Rabbim! (bedenselliğe çeken) şeytanların vesveselerinden sana (hakikatimdeki koruyucu Esmâ’na) sığınırım.”

  98. “Ve sana (hakikatimdeki koruyucu Esmâ’na) sığınırım Rabbim, çevremde bulunmalarından.”

  99. Nihayet onlardan birine ölüm geldiğinde dedi ki: “Rabbim beni (dünya yaşamına) geri döndür.”

  100. “Tâ ki (önemsemeyip) uygulamadığım şeylerde (iman üzere yaşamda, kuvveden fiile çıkarmadıklarımda) sonsuz geleceğime yararlı çalışmalar yapayım!”... Hayır (geri dönüş asla mümkün değil)! Öyle bir şey söyler ki geçerliliği yoktur (sistemde yeri yoktur)! Arkalarında yeniden bâ’s olunacakları sürece kadar, bir berzah (boyutsal farklılık) vardır (geri dönemezler; reenkarnasyon da {ikinci defa dünya yaşamı} mümkün değildir)!

  101. Sur’a üflendiğinde (yeni bir bâ’s için süreç başladığında), o gün aralarında nispetler (beşerî, bedensellikten kaynaklanan mensubiyetler, akrabalıklar, etiketler; dünyada birbirlerini tanımalarını sağlayan görünümleri) olmayacak! Sualleşmezler de (dünyadaki nispetlere/iletişime göre birbirlerini sormazlar da).

  102. Kimin ölçüm değerleri (tartısı) ağır gelirse, işte onlar kurtulacakların ta kendileridir.

  103. Kimin ölçüm değerleri hafif gelirse, onlar da nefslerini hüsrana uğratanların ta kendileridir... Yanma ortamında sonsuza dek kalırlar!

  104. Onların vechlerini o ateş yalar... Onların suratları orada azapla gerilip dişleri öne fırlar!

  105. “İşaretlerim size bildirilmedi mi? Ve siz onları yalanlamadınız mı?”

  106. Dediler ki: “Rabbimiz! Mutsuzluğa yol açan arzularımız ağır bastı; sapıp kaybolmuş bir topluluk olduk.”

  107. “Rabbimiz... Çıkar bizi oradan... Eğer döner (aynısını yapar) isek, muhakkak biz zâlimleriz.”

  108. Dedi ki: “Sinin orada... Bana da yönelmeyin!”

  109. “Gerçek şu ki kullarımdan bir kısmı: ‘Rabbimiz, iman ettik... Bizi mağfiret et ve bize rahmet et... Sen Rahıym olanların en hayırlısısın’ derlerdi (de)...”

  110. “Siz onları alaya aldınız! Hatta (bu hâliniz) Zikrimi (hakikatinizdeki varlığımı hatırlamayı) size unutturdu! Siz onlara gülüyordunuz.”

  111. “Muhakkak ki sabretmelerinin karşılığını onlara bugün Ben verdim... Ki onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir.”

  112. Dedi ki: “Arz içinde (beden yaşamında) kaç sene kaldınız?”

  113. Dediler ki: “Bir gün ya da günün birazı kaldık... Sayanlara sor!”

  114. Dedi ki: “Ancak az (bir süre) kaldınız, eğer gerçekten bilseydiniz!”

  115. “Sizi boş yere yarattığımızı ve sizin gerçekten bize rücu ettirilmeyeceğinizi mi sandınız?”

  116. Melik ve Hak olan Allâh pek yücedir! Tanrı yoktur, sadece “”! Keriym Arş’ın Rabbidir.

  117. Kim Allâh ile yanı sıra başka tanrıya yönelirse -ki o konuda hiçbir kanıtı olamaz- onun getirisi ancak Rabbinin indîndedir... Muhakkak ki hakikat bilgisini inkâr edenler kurtuluşa eremezler!

  118. De ki: “Rabbim, mağfiret ve merhamet et! Sen Rahıym olanların en hayırlısısın!”

23 / 114

Bunlar da İlginizi Çekebilir

Bu Sûreyi İndirebilirsiniz!