89 - Fecr Sûresi
"Euzü Billahi mineş şeytanir racim"
BismillahirRahmanirRahıym
- 
        Vel fecr; Kasem ederim o Fecr’e, 
- 
        Ve leyalin ‘aşr; On geceye, 
- 
        Veşşef’ı velvetr; Çift’e ve Tek’e! 
- 
        Velleyli izâ yesr; Geçip gittiğinde o geceye... 
- 
        Hel fiy zâlike kasemün li ziy hıcr; (Nasıl) işte bunlarda akıl sahibi için bir yemin yok mu? 
- 
        Elem tera keyfe fe’ale Rabbüke Bi’Ad; Görmedin mi Rabbin nasıl yaptı, Ad’a (Hud’un toplumu), 
- 
        İreme zâtil ‘ımâd; Çok sütunlu (belde) İrem’e? 
- 
        Elletiy lem yuhlak mislüha fiylbilad; Ki beldeler içinde onun benzeri yaratılmamıştı! 
- 
        Ve Semûdelleziyne cabussahre Bilvad; (Rabbin ne yaptı) vadide kayaları oyan Semud’a (Sâlih’in toplumu)? 
- 
        Ve fir’avne ziyl’evtad; Yüksek direklerin (piramitlerin) sahibi Firavun’a. 
- 
        Elleziyne tağav fiylbilad; Onlar ki, beldeler içinde benlikle azgınca yaşamışlardı. 
- 
        Feekseru fiyhelfesad; Onlarda fesadı çoğaltmışlardı! 
- 
        Fesabbe ‘aleyhim Rabbüke sevta ‘azâb; Bu sebeple Rabbin onların üzerine, azabın kamçısını indirdi. 
- 
        İnne Rabbeke lebil mirsad; Muhakkak ki Rabbin, tamamıyla gözetlemektedir. 
- 
        Femmel’İnsanu izâ mebtelâhu Rabbühu feekremehu ve na’amehu feyekulü Rabbiy ekremen; Ama insana gelince, Rabbi onu denemek için ikram edip, onu nimetlendirirse: “Rabbim bana ikram etti, üstün kıldı” der (şımarır)! 
- 
        Ve emma izâ mebtelâhü fekadere ‘aleyhi rizkahu feyekulü Rabbiy ehanen; Fakat onu belâ ile deneyip geçimini daraltır ise: “Rabbim beni alçaltıp zelil kıldı” der (isyan eder, sabretmez)! 
- 
        Kellâ bel lâ tükrimûnelyetiym; Hayır! Hayır, yetime ikram etmiyorsunuz! 
- 
        Ve lâ tehâddune ‘alâ ta’amilmiskiyn; Yoksulları yedirip doyurmaya birbirinizi teşvik etmiyorsunuz. 
- 
        Ve te’külûnettürase eklen lemma; Mirası toptan yiyorsunuz! 
- 
        Ve tühıbbûnelmâle hubben cemma; Malı da pek çok seviyorsunuz, toplayıp yığarcasına. 
- 
        Kellâ izâ dükketil’Ardu dekken dekkâ; Hayır, (böyle yapmayın)! Arz (beden sarsılıp), darmadağın edildiğinde, 
- 
        Ve câe Rabbüke velMelekü saffen saffâ; (Ölümle) Rabbin (hükmü) ve el Melek (kuvveler) saf saf dizildiğinde, 
- 
        Ve cie yevmeizin Bicehenneme yevmeizin yetezekkerül’İnsanu ve enna lehüzZikra; (İşte) o süreçte, cehennem de getirilir (Dünya’yı kuşatır)! (İşte) o süreçte, insan hatırlayıp düşünür... (Fakat) Zikra’nın (hatırlamanın) ona nasıl faydası olur (beden - beyin yok artık ruhu geliştirecek)? 
- 
        Yekulü ya leyteniy kaddemtü lihayâtiy; “Keşke hayatım (şu yaşamım) için önceden yararlı şeyler yapsaydım!” der. 
- 
        Feyevmeizin lâ yu’azzibu ‘azâbeHU ehad; Artık o süreçte, O’nun azabı gibi hiçbir kimse azap edemez! 
- 
        Ve lâ yûsiku vesakaHU ehad; Hiç kimse O’nun bağladığı gibi bağlayamaz! 
- 
        Ya eyyetühen Nefsül Mutmainneh; “Ey Nefs-i Mutmainne (Hakikati yaşamakta tatmine ulaşmış bilinç)!” 
- 
        İrci’ıy ila Rabbiki radıyeten mardıyyeten; “Radiye olarak, Mardiye olarak (Seyir ve tasarruf kemâlâtını yaşayan olarak) Rabbine (Esmâ hakikatine) dön (şuur olarak)!” 
- 
        Fedhuliy fiy ‘ıbadİY; “Kullarımın (‘sanı varlığı’ ‘yok’luğa dönüşmüş olarak işlevlerine devam edenler) içine dâhil ol!” 
- 
        Vedhuliy cennetİY; “Cennetim’e dâhil ol!”