AÇIKLAMA:

 

Bakara: 204-207 âyet grubu’nun, Bedir Savaşı öncesinde Hz. Rasûlullâh (a.s)’a samimiyetsizlik gösteren hünerli bir münafık ile bunun tam aksi iman mertliği göstermiş bir sahabe hakkında nâzil olduğu rivayet edilir!..

 

204-) Ve minenNâsi men yu’cibüke kavluhû fiyl hayâtid dünya ve yüşhidüllahe alâ mâ fiy kalbihi ve huve eleddül hısâm;

İnsanlardan öylesi vardır ki, dünya hayatı hakkındaki sözü senin hoşuna gider ve o kalbindekine Allâh’ı da şahit tutar... Oysa o, düşmanlarının en yamanıdır.

205-) Ve izâ tevellâ se’â fiyl Ardı li yüfside fiyha ve yühlikel harse vennesl* vAllâhu lâ yuhıbbül fesad; 

O dönüp gittiği zaman arzda fesat çıkarmaya, insanın ürününü ve neslini mahvetmeye koşar. Allâh fesadı sevmez.

206-) Ve izâ kıyle lehüttekıllahe ehazethül ‘ızzetü Bil ismi fehasbühu cehennem* ve le bi’sel mihâd;

Ona: “Allâh’tan (yaptıklarının sonucunu yaşatacağı için) korun” denildiğinde, benliği onu suça sürükler. İşte onun hakkından cehennem gelir. Cidden çok kötü yataktır o!

207-) Ve minenNâsi men yeşriy nefsehübtiğâe merdâtillâh* vAllâhu Raûfun Bil ‘ıbad; 

İnsanlardan öyle kimse de vardır ki, Allâh rızasının kendisinde açığa çıkması için nefsini (benliğini) feda eder! Allâh, kullarının hakikatinden Raûf olarak açığa çıkar.