AÇIKLAMA:

 

Tevbe Sûresi: 128-129 âyetleri, rivayetlere göre en son inzâl olan âyetlerdendir... Hz. Rasûlullâh (AleyhisSelâm)’ın hem sır (mektup) kâtipliğini ve hem de vahiy kâtipliğini yapmış, Hz. Rasûlullâh (a.s)’ın, “Seyyid’ül Kurrâ’ (Kurrâ’ hâfızların seyyidi)” dediği ve kendi mushaf’ı olan hafız sahabelerden Übeyy Bin Kâ’b (RadıyAllâhu Anhu), bu âyetler için: “Kurân’dan son nâzil olan âyetler” demektedir!..

 

128-) Le kad câeküm Rasûlun min enfüsiküm aziyzun aleyhi mâ ‘anittüm hariysun aleyküm Bil mu’miniyne Raûfun Rahıym;

Andolsun ki size Rasûl geldi içinizden, Aziyz’dir; sizin sıkıntıya uğramanız O’na ağır gelir... Size haristir! İmanlılara (hakikatine iman edene) Raûf (şefkatli) ve Rahıym’dir (hakikatlerindeki kemâlâtlarını yaşatıcıdır).

129-) Fein tevellev fekul hasbiyAllâhu, lâ ilâhe illâ HUve, aleyhi tevekkeltü ve HUve Rabbül arşil azıym;

Eğer yüz çevirirler ise de ki: “Allâh bana yeter! Tanrı yoktur sadece ‘HÛ’! O’na tevekkül ettim... Arş-ı Aziym’in Rabbi ‘HÛ’dur!”