AÇIKLAMA:

 

Nûh Sûresi, kaynak tertiplerde Nahl-İbrahiym Sûreleri arasına yerleştirilmiştir!..

Esbâb-ı Nüzûl olarak Nûh Sûresi hakkında kaynaklarda bir rivayete rastlamadık!.. 

Necm Sûresi’nde isimleri geçen müşriklerin putlarından sonra bu sûre’de, Nûh kavminin putlarının isimlerinin geçmesi (şayet ilk muhatap Kureyşliler bunları daha önce duymamış/bilmemiş olsaydılar, “bunlar ne?” diye sorarlardı?), hem insanların (hakikatlerindeki hilâfet lüksünü yaşamak yerine) “put” (kutsallık/ilâh yaratma) zaafını hem de bu sûre’nin nâzil oluş döneminde “tebliğ”in uzak bölgelere ve kabilelere de ulaştığını gösterir!..

 

“B”İsmillâhir Rahmânir Rahıym

1-) İnna erselnâ Nuhan ila kavmihi en enzir kavmeke min kabli en ye’tiyehüm ‘azâbun eliym;

Muhakkak ki biz Nuh’u: “Kendilerine feci bir azap gelmeden önce kavmini uyar” diye, halkına irsâl ettik.

2-) Kale ya kavmi inniy leküm neziyrun mubiyn;

(Nuh) dedi ki: “Ey halkım; kesinlikle size gelmiş apaçık bir uyarıcıyım!”

3-) Enı’budullahe vettekuHU ve etiy’un;

“Allâh’a ibadet edin, O’ndan korunun ve bana itaat edin;”

4-) Yağfir leküm min zünûbiküm ve yuahhırküm ila ecelin musemma* inne ecelAllâhi izâ câe lâ yuahhar* lev küntüm ta’lemun;

“Ki, hatalarınızdan bazılarını mağfiret etsin ve sizi tayin edilmiş ömrünüzün sonuna kadar yaşatsın. Muhakkak ki Allâh’ın eceli (yaşam süresi sonu) geldiğinde ertelenmez! Eğer bilseydiniz!”

5-) Kale Rabbi inniy de’avtu kavmiy leylen ve nehara;

(Nuh) dedi ki: “Rabbim... Muhakkak ki ben halkımı gece ve gündüz davet ettim.”

6-) Felem yezidhüm du’aiy illâ firara;

“Benim davetim onların kaçışından başka bir şey arttırmadı.”

7-) Ve inniy küllema de’avtühüm litağfire lehüm ce’alu esabi’ahüm fiy azânihim vestağşev siyabehüm ve esarru vestekberustikbâra;

“Muhakkak ki ben onları, senin mağfiretine davet ettikçe, parmaklarını kulaklarının içine tıkadılar, elbiselerine büründüler, (inançlarında) ısrar ettiler ve büyüklendikçe büyüklendiler.”

8-) Sümme inniy de’avtühüm cihara;

“Sonra, muhakkak ki ben onları açıktan davet ettim.”

9-) Sümme inniy a’lentu lehüm ve esrertu lehüm israra;

“Sonra, muhakkak ki ben onlara aleni davette bulundum ve ayrıca da kendilerine özel olarak anlattım.”

10-) Fekultüstağfiru Rabbeküm inneHU kâne Ğeffara;

Dedim ki: “Rabbinizden mağfiret dileyin... Muhakkak ki O, Ğaffar’dır.”

11-) YursilisSemâe ‘aleyküm midrara;

“Üzerinize semâyı yoğun olarak irsâl eder.”

12-) Ve yümdidküm Biemvalin ve beniyne ve yec’al leküm cennatin ve yec’al leküm enhara;

“Mallar ve oğullar ile size yardım eder, sizin için cennetler oluşturur ve sizin için nehirler meydana getirir.”

13-) Maleküm lâ tercûne Lillâhi vekara;

“Size ne oluyor ki Allâh’ın yüceliğini ummuyorsunuz?”

14-) Ve kad halekaküm atvara;

“Hâlbuki (Allâh) sizi aşama aşama yarattı!”

15-) Elem terav keyfe halekAllâhu seb’a Semavatin tıbaka;

“Görmediniz mi, Allâh semâları yedi tabaka olarak nasıl yarattı?”

16-) Ve ce’alelKamere fiyhinne nûren ve ce’aleşŞemse siraca;

“Onların içinde Ay’ı bir nûr kıldı ve Güneş’i de ışık - enerji kaynağı kıldı.”

17-) VAllâhu enbeteküm minel’Ardı nebâta;

“Allâh sizi bir nebat bitirir gibi arzdan bitirdi.”

18-) Sümme yu’ıydüküm fiyha ve yuhricüküm ihraca;

“Sonra sizi oraya iade edecek ve sizi bir çıkarışla çıkaracak.”

19-) VAllâhu ce’ale lekümül’Arda bisata;

“Allâh, arzı sizin için bir sergi kıldı.”

20-) Liteslukû minha sübülen ficaca;

“Ondan geniş yollar edinip yürüyesiniz diye.”

21-) Kale Nuhun Rabbi innehüm ‘asavniy vettebe’u men lem yezidhu maluhu ve veleduhû illâ hasara;

Nuh dedi ki: “Rabbim... Muhakkak ki onlar bana âsi oldular; malı ve çocuğu kendisinin hüsranından başka bir şeyi artırmayan kimseye tâbi oldular.”

22-) Ve mekeru mekren kübbara;

“Çok büyük bir mekr ile mekr ettiler!”

23-) Ve kalû lâ tezerunne âlihetekum ve lâ tezerunne vedden ve lâ suva’an ve lâ yeğûse ve ye’ûka ve nesra;

Dediler ki: “Tanrılarınızı sakın bırakmayın! Vedd’i, Süva’i sakın bırakmayın... Yağüs’u, Yauk’u ve Nesr’i de (tanrılarının - putlarının adları)!”

24-) Ve kad edallû kesiyra* ve lâ tezidizzâlimiyne illâ dalâla;

“Böylece (bunlar) pek çok kimseyi saptırdılar... O hâlde sen de o zâlimlerin sapkınlığını artır!”

25-) Mimma hatiatihim uğriku feudhılu naren felem yecidu lehüm min dûnillâhi ensara;

(Nihayet) onlar hatalarından dolayı suda boğuldular da ateşe dâhil edildiler ve kendilerine Allâh dûnunda yardımcılar bulamadılar.

26-) Ve kale Nuhun Rabbi lâ tezer ‘alel Ardı minelkafiriyne deyyara;

Nuh dedi ki: “Rabbim... Hakikat bilgisini inkâr edenlerden arz üzerinde hiç kimseyi bırakma!”

27-) İnneKE in tezerhüm yudıllu ‘ıbadeKE ve lâ yelidû illâ faciren keffara;

“Zira sen, onları bırakırsan, kullarını saptırırlar; hakikat bilgisini inkâr eden ve emirlere karşı çıkandan başkasını doğurmazlar. (Onların genlerinden ancak bu oluşur!)”

28-) Rabbiğfirliy ve livâlideyye ve limen dehale beytiye mu’minen ve lilmu’miniyne velmu’minât* ve lâ tezidizzâlimiyne illâ tebârâ;

“Rabbim... Beni, ana-babamı, imanlı olarak evime gireni, imanlı erkekleri ve imanlı kadınları mağfiret et! O zâlimlerin, helâkından başka bir şeylerini artırma!”