Kari’a Sûresi: 1-11
AÇIKLAMA:
İnsan’ın kıyameti olan ölümün tadılma aşamalarına ve “zerre” kadar hayır&şerri atlamayan Allâh Sistemi’nin gereğine (dîn işlevine) dikkat çeken Zilzâl/Zelzele Sûresi’inden sonra, ölümsüz yaşam sürecinin realitesi için hilâfet özellikleri kazanmanın zorunluluğuna işaret eden Kari’â Sûresi!..
Esbâb-ı Nüzûl’da Kari’â Sûresi’nin nüzûl sebebi olan herhangi bir rivayete rastlamadık!..
“B”İsmillâhir Rahmânir Rahıym
1-) El kari’atü;
El Karia!
2-) Mel kari’atü;
Ne dehşet verici olaydır el Karia!
3-) Ve mâ edrake mel kari’ah;
El Karia’yı bilir misin nedir?
4-) Yevme yekûnün Nasu kelferaşil mebsûs;
O süreçte insanlar, yayılmış (ateşe koşan) pervaneler gibi olur.
5-) Ve tekûnül cibalü kel ‘ıhnil menfûş;
Dağlar (gibi benlikler), dağılmış renkli yün gibi (yumuşamış, alı al moru mor) olur!
6-) Feemma men sekulet mevaziynüh;
(İşte o süreçte) kimin getirisi ağır basarsa,
7-) Fe huve fiy ‘ıyşetin radıyeh;
O, razı (olduğu) bir yaşayış içindedir!
8-) Ve emma men haffet mevaziynüh;
Ama kimin de getirisi hafif kalırsa,
9-) Fe ümmühû haviyeh;
Onun anası, Haviye’dir (çok derin bir çukur).
10-) Ve mâ edrake ma hiyeh;
Onun ne olduğunu bilir misin?
11-) Narun hamiyeh;
(O) yakıcılığı pik noktasında, ateştir!