AÇIKLAMA:

 

Metaforik ‘Adiyat Sûresi’nden sonra, metaforik Kevser Sûresi!..

‘Adiyat Sûresi’ndeki benzer durum burada da olmuş... “KEVSER”deki tanımları metafor olarak değil, sözlük anlamıyla tercih etmişler!.. “NAHR”ı kurban kesmek, “SALÂT”ı bayram namazı olarak kabul edip, bu da ancak Medine döneminde olmuştur, düşüncesiyle “Bu sûre, Medine’de nâzil olmuştur!” hükmüne varmışlar!.. 

Rasûlullâh’a buğz eden “EBTER”in, Mekkeli müşriklerin reislerinden olduğu kesindir!..

“EBTER” konusuyla ilgili birkaç mühim nokta:

“(Rasûlullâh’ın ilk erkek çocuğu) Kasım ölünce, müşrikler ‘ebter’ dedi” rivayeti, görünen şekliyle pek makûl değil!.. 

Zira meşhûr olan rivayete göre Kâsım’ın ölümü Rasûlullâh (a.s)’ın nübüvveti’nden 10 yıl öncedir...

Şayet bu aşamada söylediler ise bu Mekke örfüne göre bir söz olup, Rasûlullâh (a.s)’a işlevinden dolayı bir hasımlık için değildir!..

Şayet nübüvvetinden sonra söylediler ise, belki nübüvvet’ten 2 yıl sonra, 6-7 aylıkken vefat eden Rasûlullâh (a.s)’ın ikinci oğlu Abdullâh’dan sonraya bu iddia ma’kul olabilir!..

Evet, Hz. Rasûlullâh (a.s)’ın erkek evlatları vefat etmişti ki bu nedenle (Kureyş örfü gereği) “ebter” denilmiş olabilir!..

Ancak bunun Hz. Rasûlullâh (a.s)’ın nübüvvet irsâli ile bağlantılı olabilmesi, şu rivayetlerle birlikte değerlendirilmelidir:

Hz. Rasûlullâh (a.s), vahiy alıp risâletini tebliğe başlayınca Kureyş’in önde gelen kâfirleri;

“Muhammed bizden kesildi (kavminden ayrıldı); O, şimdi yalnız ve çaresiz bir adamdır!”,

“Kavminden kesildi, köksüz bir ağaç gibi oldu!.. Bir süre sonra kuruyup toprağa karışacaktır!” dediler...

Mekke'nin reislerinden Âs B. Vâil'in yanında Rasûlullâh anılınca,

“Bırakın onu, o EBTER (kökü kesilmiş, erkek çocuğu olmayan) bir adamdır... Öldüğünde O’nun anılması kesilir (ismini anan bile olmayacaktır)!”, 

“Ben Muhammed’in buğz edeniyim” dedi!..

Kevser Sûresi’ndeki “EBTER”in sebebini makûl olmayan şekilde Kasım’a bağlayanlar gibi; işin şeklinde kalıp Hz. Rasûlullâh (a.s)’a BUĞZ EDEN, “EBTER” diyerek temennisini dillendiren Âs B. Vâil’i de sebep olarak bu âyetteki konuya uygun bulmayanlar var!..

Zira “EBTER”, soyu kesik, erkek çocuğu olmayan ise, Âs B. Vâil’in oğlu Amr B. Âs ve Amr B. Âs’ın oğlu Abdullâh B. Amr (sahabenin nâdir Kur’ân hafızlarından ve Rasûlullâh’ın izniyle huzurunda hadîs yazma yetkisi olan faziletli bir âlim) gibi kıymetli sahabeler başta olmak üzere soyu devam etti...?

Oysa “EBTER”i, âyetin tanımından “Rasûlullâh (a.s)’a buğz edenin (Kevser:3: Muhakkak ki sana buğz eden/nefsinden çok sevmeyen, ebter’dir!), benliğini –besleyenleri- kesip hakikatine yönelmeyenin hakikatle irtibatı kopar, ‘KEVSER’in beka suyunu içemez!” gibi anlarsak, bu müşkül hallolur!.. 

Nitekim Âs B. Vâil’in oğlu Amr B. Âs ve Amr B. Âs’ın oğlu Abdullâh B. Amr, yaşadığı sürece Âs B. Vâil’i mi anıp yaşattılar, yoksa Rasûlullâh (a.s)’ı mı?.. Bundan daha açık bir “ebter”lik olur mu?..

Veya Ebû Cehl’in oğlu İkrime ra...?

Mekke’de çok çetin bir muhalefet ile karşılaşan Hz. Rasûlullâh (a.s)’a “KEVSER” teyidi!..

Hadîs-i şerîf’te “EBTER” tarifi: “Besmele (varlığını meydana getiren Allâh özellikleri, KEVSER) ile başlamayan her iş, EBTER’dir (güdük kalır)!”

Kevser Sûresi, Kurân’ın en kısa sûresi’dir!

“KEVSER” hakkında özel bir sûre inzâli, insan için “KEVSER”in önemini gösterir!.. Üstelik Kur’ân vahyi’nin ilk başlarında nâzil oluyor; henüz birçok kavram açıklanmadan ve mükellef dini hükümler vaz’edilmeden önce!..

Özel olarak bunun önemini hiç düşündük mü veya farkında mıyız?...

Hadîs-i şerîf’te, “Bana, kabları yıldızların adedince (potansiyel) olan KEVSER verildi!” buyuruluyor!..

 

“B”İsmillâhir Rahmânir Rahıym

1-) İnnâ a’taynâkel Kevser;

Muhakkak ki biz verdik sana O Kevser’i!

2-) Fe salli li Rabbike venhar;

O hâlde Rabbin için salâtı yaşa ve kurbanı (benlik) kes!

3-) İnne şânieke hüvel’ebter;

Muhakkak ki sana hıncı olan var ya, asıl odur ebter (soyu kesik)!